Dreadnaught

Have A Drink With Dreadnaught

Info
Uitgekomen in: 2013
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Red Fez Records
Website: http://www.dreadnaughtrock.com/
Luistermogelijkheid: http://dreadnaughtmusic.bandcamp.com/
Tracklist
Corrupticus 5 (5:17)
Surface Raid (4:28)
The Bear (3:26)
JPF (5:51)
Trophy Bride (5:51)
Rick Habib: drums, zang
Bob Lord: basgitaar, zang
Justin Walton: gitaar, zang
Have A Drink With Dreadnaught ep (2013)
Live At Mojo (2005)
Musica En Flagrante (2004)
The American Standard (2001)
Una Vez Mas (2000)
Dreadnaught (1998)

Het Amerikaanse Dreadnaught (niet te verwarren met de Australische metalband met dezelfde naam) is geen progressieve rockband pur sang. Of eigenlijk toch weer wel? Zelf heeft de uit New Hampshire komende groep zIjn muziek al eens ‘progabilly’ genoemd. Vast staat dat het trio diverse stijlen samenvoegt, vervolgens goed kneedt en een uurtje in de oven laat sudderen. Het sausje doet de rest…

Sinds 1998 produceerde Dreadnaught vier studioalbums. Daarvan is het uit 2001 stammende “The American Standard” het pronkstuk. De bonte verzameling van jazz, rock, progressieve rock, americana en country is overigens opnieuw uitgebracht. Voor de liefhebbers van Rickenbacker basgitaar is dit album trouwens een aanrader.

Na een inactieve periode van ruim tien jaar timmeren de voormalig studenten in 2013 weer aan de weg met de ep “Have A Drink With Dreadnaught”. Deze ep telt vijf nummers die in speelduur variëren van drie tot zes minuten. Op voorgaande albums werd grif gebruik gemaakt van gastmuzikanten op toetsen-, strijk- en blaasinstrumenten. De mannen gaan op deze ep ‘back to basic’ in een klassieke bezetting van gitaar, basgitaar en drums. Desondanks zijn verspreid over het album toetsen en saxofoon waar te nemen.

Gedrieën nemen ze de vocalen voor rekening, ondanks dat instrumentale intermezzo’s ruim vertegenwoordigd zijn. Surface Raid is zelfs volledig instrumentaal. In vergelijking met een album als “The American Standard” is deze ep een stuk minder grillig en weerbarstig. Het lijkt alsof de wildste haren verdwenen zijn. Wat resteert zijn vijf nummers met een rijke variatie aan stijlen die ragfijn en subtiel met elkaar verweven zijn. Er valt bij elke luisterbeurt wat nieuws te ontdekken. Voel je als luisteraar helemaal vrij in de muziek te horen wat je zelf wilt. Nadat ik mijn ogen sloot trok de volgende rij invloeden aan me voorbij: Crosby, Stills, Nash & Young, The Allman Brothers, The Flower Kings en Sky Architect. Laat je door deze namen niet van de wijs brengen. Onderneem zelf een luistersessie op deze pagina.

Hans Ravensbergen

Bestel deze cd rechtstreeks bij Discorder.

Send this to a friend