In deze tweede serie concerten van Dream Theater’s Along for the Ride-tour speelt de band zowel clubconcerten als enkele concerten op festivals. Zo was de band enkele weken terug ‘Headliner’ op het befaamde Soniphere in Engeland. Evenals in februari dit jaar, staat de band nu ook weer aangekondigd als ‘An Evening with’. Vanavond dus geen support-act en dat maakt deze avond voor veel diehard fans extra bijzonder. Bovendien is het wel eens prettig het vlaggenschip van de progressieve metal in een meer intieme en kleinere omgeving te zien en te horen. Meestal speelde de band in zalen als Ahoy en de IJsselhallen. De show voor vanavond in 013 in Tilburg is dan ook al snel uitverkocht.
Ook nu wordt twintig minuten voor de show een pre-show in de vorm van bewegende beelden op een groot scherm achter het podium gestart genaamd ‘Dreametarium’. De band speelt de eerste set een aantal songs van het laatste album waaronder opener False Awakening Suite, The Enemy Inside, The Looking Glass, Enigma Machine en Along For The Ride. Met name bij stevige songs van het laatste als The Enemy Inside en Enigma Machine gaat de band vol overgave ertegen aan.
Helaas speelt de band exact dezelfde setlist als de eerdere concerten in deze tour. Een verklaring hiervoor kan gevonden worden in het feit dat de show visueel ondersteund wordt met song-specifieke beelden en clips. Hierdoor is het blijkbaar lasting nieuwe songs toe te voegen aan de setlist.
Wat vanavond opvalt is het ontzettend goede geluid in de zaal. Zowel vooraan als achterin de zaal hoor ik een uitstekende mix waarin alle bandleden zeer goed van elkaar te onderscheiden zijn. Behalve een voortreffelijk spelende band zijn zaken als het goede geluid, de mooie begeleidende beelden bij de songs en de professionele lichtshow belangrijke onderdelen die de avond zo bijzonder maken.
Evenals in de Heineken Music Hall in februari wordt ook nu na de pauze de tweede set ingeleid door de vertoning van een serie grappige youtube-achtige clips van fans en videobeelden met veel humor, clips van Dream Theater leden zelf en comics met daarin de Dream Theater-leden in de hoofdrol.
Hierna volgt de ‘Awake-set’ met songs als The Mirror, Lie, Lifting Shadows Off A Dream, Scarred en een bijzonder mooie uitvoering van Space-Dye Vest. De reden waarom de band in deze set voornamelijk songs van het album Awake spelt, ligt in het feit dat het album uit 1994 zijn 20 jarige verjaardag viert. Persoonlijk had ik graag nog wat andere songs van andere albums gehoord dit keer. Maar het maakt eigenlijk ook niet uit. De songs worden technisch zeer strak gespeeld en de band heeft er zichtbaar lol in. Dat de band goed op dreef is getuigt de uitzonderlijk mooie uitvoering van het bijna 23 minuten durende Illumination Theory.
Na deze tweede set is het inmiddels 22.30 en bewegen sommige bezoekers al richting de uitgang, maar keren al snel terug omdat de band opnieuw het podium betreedt voor de toegift. Nu is het bij veel bands gebruikelijk een toegift te spelen. Meestal zijn dit twee of drie songs en is het na 10 tot 15 minuten echt ten einde. Maar niet bij Dream Theater. De band speelt Overture 1928, Strange Déjà Vu, The Dance Of Eternity en Finally Free. Alle vier songs van het album “Metropolis pt2, Scenes from a Memory”. Waarmee de derde set de viering van het 15-jarig bestaan van dit album uit 1999 lijkt te zijn.
Het is inmiddels 10 over elf en de drie uur speeltijd zitten erop. De band bedankt uitgebreid het aanwezige publiek en moe maar voldaan keren velen huiswaarts. Zoals bekend, een avondvullend programma met Dream Theater vergt enig uithoudingsvermogen van de bezoeker.
Verslag en Foto’s: Ard van den Heuvel