Dream TheaterConcert

Dream Theater, 25 April 2017, Poppodium 013, Tilburg
Images, Words & Beyond 25th Anniversary Tour

Iets meer dan twee maanden na het schitterende optreden van Dream Theater in 013 Tilburg (zie verslag), staan de heren wederom op hetzelfde podium. Op 6 april bereikte ons namelijk het bericht ‘In verband met productionele redenen is de show van Dream Theater verplaatst van AFAS Live naar 013. Gekochte tickets blijven geldig’. Voor mij zeker geen straf, want Tilburg is toch een behoorlijk stuk minder reizen dan Amsterdam. Wat precies de ‘productionele redenen’ geweest zijn is mijn niet bekend, wellicht de komst van de koning naar Tilburg, andere programmering in Amsterdam op de avond voor de Koningsnacht of het feit dat de kaartverkoop voor AFAS Live tegenviel. In AFAS Live kunnen zo’n 5500 toeschouwers, tegenover 3000 in Poppodium 013. En 013 was op deze avond goed gevuld, maar niet geheel uitverkocht. LaBrie gaf als reden dat ze bang waren om te verdwalen in Amsterdam (op de wallen?), maar had spijt toen bleek dat niet veel van de aanwezige toeschouwers uit Amsterdam kwamen. Goed; voor de zuiderlingen die de kans in februari hadden gemist of voor degenen die dit spektakel nog een keer wilden meemaken was het dus weer een mooi feestje.

De setlist is sinds hun vorige optreden in Tilburg niet meer aangepast en de formatie speelt dus al circa drie maanden en bijna elke avond dezelfde nummers. De band is ondertussen uitstekend op elkaar ingespeeld. De strakke perfecte uitvoering van deze nummers is er nog steeds, maar de band lijkt nu ook meer lef en durf te hebben. Improvisaties, uithalen en grapjes kunnen er wat makkelijker tussendoor gegooid worden.

Hoewel de setlist dus geheel hetzelfde is zijn er wel verschillen met het optreden van februari. Het podium is ietwat verlengd zodat – met name ‘Kevin’ James LaBrie nog meer contact met het publiek kan maken. Want hoewel zijn vocale prestaties vandaag toch wat meer te wensen overlieten, blijft het een goede frontman die het publiek goed kan mee krijgen. Muzikaal was de band ijzersterk en liet het publiek vaak ademloos staan luisteren. John Petrucci blijft met zijn voortreffelijk gitaarspel de show stelen en weet menig solo uit zijn gitaren te halen. Bij bijvoorbeeld Take The Time lijkt de gitaarsolo nog een stuk grotesker geworden te zijn. Verder ontpopt Petrucci zich – in de aanloop naar Wait For Sleep – als een goede verteller en haalt menig anekdote op uit de beginjaren van Dream Theater en de audities voor de nieuwe zanger 25 jaar geleden.

Terwijl de geruchten over een hereniging met Mike Portnoy blijven oppoppen, lijkt Mike Mangini zich daar niets van aan te trekken. Hij voelt zich kiplekker bij de band en zijn drumpartijen lijken zelfs nog sneller en krachtiger te zijn. Bassist John Myung heeft wederom vooral oog voor zijn gitaar en baspedalen, maar speelt wederom de sterren van de hemel. Jordan Rudess heeft vandaag zijn draagbare keytar toetsenbord niet bij zich, waardoor zijn plek achter zijn toetsen, fingerboard en IOS devices statisch blijft, maar daardoor niet minder goed.

Voor de circa 2.500 toeschouwers in 013 was dit een zeer geslaagde avond. Eén van de betere optredens die de band de afgelopen jaren heeft gegeven. Het verrassingseffect voor ondergetekende – die de show voor de tweede keer aanschouwde – is weg doordat exact dezelfde set werd gespeeld, maar de ruimte om de nummers te perfectioneren en uit te breiden is ook weer geweldig. Moeilijk om een oordeel te geven welke show het beste was, maar ik heb genoten van beide shows. Ik kijk alvast uit naar de dvd die ongetwijfeld over deze tour zal worden uitgegeven.

Verslag: Mario van Os
Foto’s: Willem van Breugel en Mario van Os