Dunn

Agency (ep)

Info
Uitgekomen in: 2024
Land van herkomst: Nederland
Label: Eigen beheer
Website: www.timothydunn.nl
Tracklist
Analysis Paralysis (3:10)
Life Within a Dream (3:12)
Fickle Thing (3:46)
The Past Lane (4:24)
The Loom (4:18)
Timothy Dunn: zang, gitaar, basgitaar, toetsen

Met medewerking van:
Manuel van den Berg: gitaar
Marco Burggraf: drums
Tijmen van Wageningen: gitaar
Agency (2024)
Solastalgia (2018)
Songs of a Ponderous Mind (2011)

Als er bij Progwereld een promo binnenkomt die raakvlakken heeft met alternative rock, steek ik al snel mijn (digitale) vinger op. Zo ook bij deze ep van Dunn. Timothy Dunn is een Hagenees die al zo’n twintig jaar muzikaal aan de weg timmert, in diverse bands, maar ook solo. “Agency” is zijn derde ep als soloartiest. Onder de noemer progressieve indierock presenteert Dunn vijf nummers. Even als disclaimer voor de lezers/bezoekers van deze website: Dunn maakt meer indie dan progressive rock. Verwacht dus geen lange nummers of solo’s, maar alternatieve rock met een vleugje prog. De prog zit ‘m dan vooral in de sfeer die Dunn als een dekentje over zijn muziek legt.

Om een idee te krijgen: aan de ene kant heb je The Beatles en Belle & Sebastian, aan de andere kant Queen en David Bowie, en voeg daar (zo nu en dan) wat New Order aan toe. Volgens Dunn verkent elk nummer op deze ep “een ander aspect van de diepgaande vraag of mensen werkelijk in staat zijn om uit vrije wil te handelen.”

Goed om te weten, dan nu verder over de muziek. De ep trapt af met Analysis Paralysis. Fijne indierock die mij doet denken aan Belle & Sebastian. Wat opvalt is dat Dunn een aangename stem heeft voor deze muziek. Ook Life Within A Dream heeft de touch van die Schotse band en deed mij ook denken aan MeWithoutYou. Dit liedje heeft bovendien wat theatraals.

Fickle Thing is een mooi eclectisch progpopliedje. Het dromerige refrein geeft bovendien een fraaie wending aan het nummer. Minder geslaagd vind ik de rap, ik kan maar niet aan deze muziekvorm wennen. Het zal wel aan mij liggen.

The Past Lane begint met jaren 80 toetsen die mij aan bijvoorbeeld New Order doen denken. Dit liedje spreekt mij het meest aan op deze ep. Dunn schept een mooie sfeer en het liedje blijft hangen. Het laatste liedje The Loom heeft ook wat van die sfeer, gecombineerd met wat MeWithoutYou. Dit is ook het meest progressieve liedje van deze ep.

Zoals aangegeven ben ik zeker een liefhebber van progpop en schuw ik alternatieve muziek zeker niet. Met deze ep levert Dunn vijf prima liedjes af, niks meer maar ook niks minder. In het kader van deze website: voor de progliefhebber die ook even verder wil kijken dan symfo.

Send this to a friend