E-L-RAlbum

Vet lekker! Zittend in je luie stoel, met je hoofd achterover hellend op de leuning. Een glas whisky in je linkerhand, een joint in de rechter. En als je je ogen opendoet, zie je wazig door de genoemde verdovende middelen.

Je hebt van die bands waar je als recensent niet veel over kwijt kan. In dit geval heb ik het dan vooral inhoudelijk over de muziek. E-L-R heeft met “Vexier” een cd uitgebracht waarover je als recensent beperkt kan zijn in de informatievoorziening over de muziek.

Hoe dan ook.

E-L-R is afkomstig uit Zwitserland en opgericht in 2016 door het mysterieuze duo I.R. en S.M. Kort na de oprichting werd de band omgetoverd tot een trio door de toevoeging van drummer M.K. en in 2019 brachten ze hun debuut ”Mænad” op de markt. Je merkt het al in deze alinea, de band is gek op acroniemen, een synoniem voor afkortingen. Afijn. De band maakt het je niet makkelijk, maar het is niet anders. Net als de uitleg van hun muziek; de band produceert zogenaamde doomgaze, een combinatie van shoegaze en doom metal. Voor dat laatste ga ik pontificaal liggen, met doom heeft het niet veel te maken, althans op dit album. De woorden neerslachtigheid of somberheid zie je mij in deze recensie niet gebruiken. Misschien is het zo nu en dan een beetje griezelig, maar daar laten we het bij.

Opener Opiate The Sun begint gelukzalig. Langzaam bouwt de spanning zich op, zeker als je de muziek goed op je in laat werken. Je geniet volop, heerlijk liggend op een grasveld, voorzichtig turend naar de zon met toegeknepen ogen. Maar die hemelse conditie is van korte duur, want na een paar minuten word je door flinke riffs van de twee gitaristen en de ferme klappen van de drummer wakker geschud. Deze band komt uit Zwitserland en wat mij betreft moet er een gezamenlijke tour met de landgenoten van Monkey3 mogelijk zijn. Want deze twee formaties hebben overeenkomsten. De muziek van beide bands is hypnotiserend, onderhoudend, betoverend en kent ook lichte overeenkomsten met die van Pink Floyd. Het enige verschil is dat E-L-R zich bedient van spaarzame profetische zang.

In het verlengde van het album kent de uit Bern afkomstige formatie overeenkomsten met bands als Amenra, Alcest en het eerder genoemde Monkey3. De band heeft voor de coronaperiode met het Belgische Amenra getoerd en op het debuutalbum is Ryanne van Dorst (Dool) actief als gast-”spreker”. Zingen kun je het namelijk niet noemen.
Op dít album balanceert E-L-R tussen postrock, black- en doom metal. De gitaar en basgitaar kennen regelmatig gelijkenissen met black metalriffs. Het zwakke punt van dit album is dat het voor sommigen als geheel te repetitief en te hypnotiserend klinkt en dat je aan het einde van de speelduur aan iets anders toe bent.

In feite is de video onderaan deze recensie toonaangevend en brengt het een treffend mysterieuze en comfortabele vibe over. Beknopt gezegd gebeurt er weinig in die video en toch blijf je kijken. Enige jaloezie ontstaat er ook wel. Want wie wil er nu niet in die kring zitten, met de muzikanten om je heen, in een heerlijke luie stoel…

Samenvattend: de muziek van dit trio is overwegend…bezwerend, psychedelisch en stevig. Daarmee hebben we het kort en bondig omschreven, hoewel deze cd je vast kan houden in een fascinerende trip. En als je het populair wil zeggen mag je het “vet lekker” noemen.