Earth & FireAlbum

“Herinnert u zich deze nog (nog, nog, nog)?”
Als regelmatig luisteraar van de helaas ter ziele gegane radiopiraat Veronica staat deze jingle nog steeds in mijn geheugen gegrift.

Natuurlijk herinner ik mij deze nog. En met ‘deze’ bedoel ik natuurlijk de eerste drie hits die het Haagse Earth & Fire in de Veronica Top 40 scoorde met nummers afkomstig van het titelloze debuutalbum. In een (digitale) wereld waar een ware hype gaande is om platen uit een ver verleden in een ‘opgepoetste’ versie opnieuw uit brengen, mag Earth & Fire natuurlijk niet ontbreken.

Ik was een ontluikende tiener met net nog geen baard in de keel die uit de kamer van zijn grote broer de nummers Wild And Exiting, Ruby Is The One en Seasons hoorde klinken. Ouderwetse singles waren dat, met een A-kant en een B-kant. Stuk voor stuk hits die de top 10 haalden maar helaas net naast de felbegeerde nummer één positie grepen. Later als ik groot ben, ga ik deze muziek ook aanschaffen, had ik mij voorgenomen. Dat later is natuurlijk een rekbaar begrip, het is er immers pas in 2009 van gekomen. Ook dat aanschaffen dien je met een korreltje zout te nemen, want dankzij Esoteric Recordings en de Progwereld-redactie belandde dit schijfje geheel kosteloos in mijn brievenbus.

“Earth & Fire” was de eerste stap die de groep zette. Een stap die later nog regelmatig verschillende richtingen in zou gaan. De groep was op dit debuutalbum duidelijk zoekende naar een eigen geluid. Natuurlijk was er het (voor die tijd en Nederlandse begrippen) sensationele geluid wat een mengeling was van popmuziek en (symfonische) rockmuziek. Werd op dit album alleen nog gebruik gemaakt van piano en orgel, vanaf het tweede album “Song Of The Marching Children” kwamen meer wervelende orgel en Mellotron klanken voorbij. Deze zal je op deze schijf minimaal of in het geheel niet aantreffen.

Het is wel de krachtige stem van Jerney Kaagman die een groot stempel op de muziek drukt. Muzikaal zijn het de broers Koerts die de lijnen uitzetten en het geluid bepalen. De vlammende en bijtende gitaarsolo’s van Chris Koerts die op Wild And Exiting zo prettig je speakers uitknallen.

Bewijs van de zoektocht naar een eigen geluid is Twilight Dreamer waar het orgelspel van Gerard Koerts, net als op Love Quiver, meer naar voren komt. Ook met Ruby Is The One wordt de zoektocht vervolgd in een stijl die doet denken aan de muziek van stadgenoot Shocking Blue.

Uit een ander vaatje wordt getapt op Vivid Shady Land. Een vrij hoekig en gitaar georiënteerd begin wordt gevolgd door een symfonisch en psychedelisch tussenstuk. Het is duidelijk dat de groep hangt in diverse gedachten. Licht psychedelisch en dromerig is ook het rustige What’s Your Name, waar het oorspronkelijke album mee afsloot.

Aan deze herziene uitgave zijn twee bonus nummers toegevoegd. Op het eenvoudige en voortkabbelende Hazy Paradise horen we het mooie stemgeluid van Jerney Kaagman dat we op latere albums nog vaak zouden tegenkomen. Mechanical Lover staat niet in verhouding tot de overige nummers op de oorspronkelijke uitgave en kan ook gerust als weinig opzienbarende toevoeging worden beschouwd.

Zeker nog het vermelden waard is het mooi uitgevoerde boekje bij deze nieuwe uitgave met het oorspronkelijke artwork van Roger Dean en veel oude foto’s. Collega-recensent Wouter Bessels schreef daarin een uitgebreide en informatieve biografie over deze legendarische Haagse band. Op de goed onderhouden website tref je een compleet historisch overzicht aan, inclusief discografie en informatie over de vele groepsleden die Earth & Fire heeft gekend.

Hans Ravensbergen