Wat een verschil!
Is het titelloze debuut van Echo Us uit 2004 naar mijn mening nog een zwakke broeder met weinig samenhang, enkele irritante passages en een saaie geluidskeuze, de hier te bespreken opvolger “The Tide Decides” is nagenoeg briljant. Echo Us , het project van de amerikaanse multi-instrumentalist Ethan Matthews, komt op dit nieuwe album met een heus concept waardoor zijn donker gekleurde mengeling van elektro en prog ditmaal een smakelijke coherentie vertoont. De hoge stem van Matthews maakt het allemaal bijzonder prettig en z’n enigszins nasale klank is zeer typerend. De tien nummers hier handelen over het bestaan van één mens, parallel gezien aan dat van de mensheid in zijn geheel van geboorte tot de dood en tot reïncarnatie. Te horen valt een grote hoeveelheid zang met zo af en toe een vervormde vertelstem. Wie geïnteresseerd is in de achterliggende gedachten en het verhaal van dit concept verwijs ik graag naar http://www.echous.net/ waar een e-book hierover valt te downloaden. Dat is mooi want zo kan ik me bezighouden met datgeen waar het uiteindelijk bij Progwereld allemaal om draait: de muziek.
Matthews speelde in het verleden toetsen bij de veelbelovende progband Greyhaven en het is dan ook niet zo verwonderlijk dat het geluid van Echo Us zeer door toetsen gedomineerd wordt. Alhoewel de muziek op “The Tide Decides” net als zijn voorganger grotendeels bestaat uit ambiante klanken en New Age-achtige passages is deze ditmaal verre van saai te noemen. De nummers hebben een lekkere dynamiek mee gekregen doordat Andrew Green en Aaron Bell verantwoordelijk zijn voor drums en bas. De vele tempowisselingen zijn hierdoor erg natuurlijk en nergens komen deze geforceerd over. Tevens klinkt het geheel helder en transparant. Er is een mooie gelaagdheid met boeiende geluiden en thema’s in het laag, het mid en het hoog. Smaakmaker van de plaat is toch ook het gitaarspel van Matthews dat zich uit in voornamelijk metal-getinte riffs maar ook in Mike Oldfield-achtige loopjes zoals die te horen zijn in Shooting Scenes. De zessnaar heeft de muziek absoluut verlevendigd.
Om maar aan te geven hoe doordacht de muziek is zou ik willen wijzen op de manier waarop harp en viool in het geluid zijn geïntegreerd, alles klinkt zo gruwelijk integer. New Age is toch vaak een hoop geneuzel maar niet bij Echo Us. “The Tide Decides” is vooral een enerverende luistertrip die je 69 minuten in de ban houdt. Het is wel een beetje jammer dat het album het moet stellen zonder een echt hoogtepunt. Een onsterfelijke gitaarsolo had zeer zeker op zijn plaats geweest. Toch geloof ik heilig in dit product dat naar mijn idee bij vele proggers van diverse pluimage zal kunnen aanslaan. Ik zie de progmetalfan er graag bij relaxen en ik zie de liefhebber van elektronische muziek wel op de luchtgitaar uit zijn of haar dak gaan. De liefhebber van donkere muziek zal zich verlicht voelen en zij die zweren bij luchtige muziek zullen met plezier de lichten doven.
Toen ik de promo voor deze cd ontving hingen mijn mondhoeken bijna op m’n tenen afgaand op het zwakke debuut van Echo Us maar na een enkele luisterbeurt verkeerde ik al in jippie-stemming. Wat een verschil!
Dick van der Heijde