We mogen Ethan Matthews een vreemde eend in de bijt noemen. De muziek die deze man met zijn project Echo Us produceert mag gerust uniek worden genoemd. En dat mag ook van zijn derde album worden gezegd. Na “Echo Us” uit 2004 en “The Tide Decides” uit 2009 komt deze Amerikaan, die in 2000 met eendagsvlieg Greyhaven verantwoordelijk was voor een album wat nog steeds in mijn top-25 allertijden prijkt, nu met het derde studioalbum “Tomorrow Will Tell The Story”. Een enkeling zal de titel misschien bekend in de oren klinken. In 2010 werd het album al eens digitaal uitgebracht. Geheel opgepoets en voorzien van twee extra nummers wordt nu de hard copy op de markt gezet. Je zou zeggen een vreemde zet omdat de cd als zilveren schijfje steeds meer uit het straatbeeld verdwijnt. Toch is het geen vreemde gedachte wanneer je naar de muziek van Echo Us luistert. Het bijzondere geluid herbergt tal van subtiele effecten die het best tot zijn recht komen in een optimale geluidskwaliteit.
Het hier besproken album is het tweede van een driedelige suite. “The Tides Decides” uit 2009 opende dit drieluik. Verhaalde deel één over het bestaan van één mens, parallel gezien aan dat van de mensheid in zijn geheel van geboorte tot de dood en tot reïncarnatie (ik citeer Dick van der Heijde die de recensie schreef); op “Tomorrow Will Tell The Story” gaat het over ons bewustzijn dat zich ontwikkelt. Het beklimt een denkbeeldige ladder vanaf het vagevuur onderaan totdat ons karakter een ‘hemelse’ staat bereikt. De bedenker en schrijver Matthews blijkt een liefhebber van filosofische thema’s. Het verhaal wordt door zangeres Henta en Matthews afzonderlijk maar ook in een aantal duetten verteld. Vooral Henta voegt iets moois toe met haar mooie en soms kinderlijk klinkend stemgeluid dat goed past bij het ijle en hoge stemgeluid van Matthews.
Muzikaal valt deze cd lastig te duiden. De luisteraar wordt geconfronteerd met een aaneenschakeling van sferische geluiden en dromerig klinkende stukken waarin akoestische gitaar, veel toetsenwerk (waaronder piano) en harp de hoofdrol vervullen. Ervaar het als een mix van David Sylvian, Mike Oldfield, Vangelis, Deep Forest en Era overgoten met een sausje van wereldmuziek. Vooral de harp die wordt bespeelt door Raelyn Olson voegt iets klassieks en zelfs mystieks toe aan het geheel. Verwacht ook geen drumpatronen of andere heftige momenten. De ritmes die er zijn komen uit de synthesizers van Matthews. Ook diegenen die van meezingen en makkelijk te consumeren muziek houden, moet ik teleurstellen. Je treft het op deze cd niet aan. Voor mij maakt dit het album alleen maar fraaier en meer bijzonder.
“Tomorrow Will Tell The Story” is een homogeen schijfje, een bijzondere en betoverende luisterervaring dat geen dieptepunten en ook geen hoogtepunten kent. Meer dan een uur wist de muziek mij te boeien en te binden en vooral te ontspannen. En daar is muziek ook eigenlijk voor bedoeld.
Hans Ravensbergen