EcholynAlbum

Echolyn heeft iets met brieven. Waren er op hun vorige album “As The World” al een 5-tal stukken samengebracht onder de noemer Letters, ook op dit album staan er weer een aantal. Brieven geschreven door vaders op reis (1729 Broadway, 67 Degrees), zonen in een oorlogsgebied (Too Late For Everything) en van het thuisfront (Brittany). Deze brieven schetsen, samen met de overige nummers van het album, een beeld van een periode die men gerust “Het Amerikaans Tijdperk” mag noemen: eind Eerste Wereldoorlog tot ongeveer begin jaren 60.

Er word verteld over de Grote Depressie in de jaren 30 (Texas Dust, Human Lottery), hoe soldaten uit de Tweede Wereldoorlog terugkeerden naar een land dat vreemd voor hen was geworden (High As Pride), een brief van vader op zee (67 Degrees)

Bij dit soort onderwerpen, die zeker niet alledaags zijn in de hedendaagse prog, zou je echter niet verwachten dat de muziek zo lichtvoetig en speels van karakter is. Op het eerste gehoor zijn de nummers toegankelijker dan ooit en ook minder complex geworden. Alles staat in dienst van het lied en welk gevoel er overgebracht moet worden. Echolyn vindt het niet nodig om met technische hoogstandjes te laten horen wat voor klasse-muzikanten ze zijn, hoewel ze het gelukkig ook niet uit de weg gaan. Alleen al de manier waarop drums en percussie de band voorstuwen in het intro van Texas Dust is verbluffend, waarbij in het slotgedeelte er nog rustig even een schepje bij boven op wordt gedaan door Ramsey en Perlson. Petje af !!!

Maar ook de manier waarop in Human Lottery de vocalen zo mooi rond gaan (met een knipoog naar Gentle Giant) is niet iets wat iedere band zal aandurven. Zang die overigens in de beste Amerikaanse traditie is: naast sterke leadzang van zowel van Kull als Weston (zijn hoge, bijna manische zangpartij in Brittany) is er veel aandacht voor uitgebreide harmonieën. Iets wat zo langzamerhand het handelsmerk van Echolyn is geworden. Het predikaat “Steely Dan van de Prog” is dan ook nog niet zo slecht gevonden door een collega-recensent.

Naast al het vocale geweld is er echter ook ruimte voor een aantal rustpunten: de Poems. Woordeloze “gedichten” die dan weer een korte opmaat naar of een epiloog na een bepaald nummer zijn. Werkjes die een licht Floydiaanse sfeer uitademen.

Puik soleerwerk valt er bij vlagen echter ook nog te horen. Hoogtepunt is wat mij betreft dan toch wel de mooie slide-gitaarsolo die naadloos doorloopt in een toetsensolo in High As Pride. Toetsenwerk dat over het algemeen een echt “vintage” karakter heeft: veel Hammond- of Wurlitzer orgel, Fender Rhodes, piano, clavinet en spaarzaam gebruik van synths. Maar ook Brett Kull’s gehele scala aan gitaren en effecten worden met fantasie ingezet. Opvallend daarbij is dat in nagenoeg iedere nummer de Leslie Box (de bekende rotor welke vaak bij een Hammondorgel word gezien) word ingezet. Is het niet voor het orgel-geluid dan wel voor het bewerken van een gitaargeluid of een zangpartij. Dit alles geeft het album een warme, organische sfeer die soms de indruk wekt alsof de band in je kamer staat te spelen.

Voor diegene die op zoek is naar iets anders dan al het progmetal- of retro / neo-prog geweld en openstaat voor intelligente, eigentijdse, compacte prog is “Cowboy Poems Free” een album wat de moeite van het op zoeken meer dan waard is.

Christian Bekhuis