Mulder, Eddie

Horizons

Info
Uitgekomen in: 2016
Land van herkomst: Nederland
Label: Oscar
Website: www.eddiemulder.nl
Tracklist
Butterflies (2:12)
Day In Day Out (3:52)
Unleashed (3:37)
Beautiful Morning (2:45)
Nice And Easy (4:18)
Journey To The West (3:47)
Pipe Of Peace (3:05)
Eastern Wind (2:29)
Horizons (3:01)
Go For It (2:47)
Bouquet Of Flowers (5:09)
On A High Note (1:26)

Live bonus tracks
Tenderly (4:04)
Humble Origin (1:42)
Barren Lands (4:02)
Long Ago (3:01)
Hurry Up (3:09)
Eddie Mulder: akoestische en elektrische gitaar, basgitaar
Edo Spanninga: Mellotron, Hammond orgel (3,5,7,9,11,13,15,16)
Margriet Boomsma: fluit (3,5,7,9,11,15)
Vincent van Dam: viool (3)
Gert nan Engelenburg: (13)
Johan Keus: (16)
Derk Evert Waalkens: (14)
Horizons (2016)
Dreamcatcher (2015)

De in 1959 geboren Eddie Mulder is al van kinds af aan met gitaarspelen bezig. Dat is een lange tijd, een flinke brok ervaring kan hem dan ook niet ontzegd worden. Begonnen op z’n zesde met de klassieke gitaar volgt hij lessen tot zijn dertiende. Na die tijd gaat er een wereld voor hem open met de platen van Pink Floyd, Genesis, Gong etc. Mulder treedt logischerwijs toe tot allerlei bandjes. Op een bepaald moment komt er een feestband op zijn pad waarmee hij enorm veel ‘vlieguren’ heeft gemaakt. Ook is hij een paar jaar lid van een Duits revuegezelschap dat hoofdzakelijk optreedt in zalen met een Ahoy-achtige omvang. Rond 2002 maakt het progpubliek kennis met Mulder als hij gitarist wordt bij Flamborough Head waar hij voor velen de kip met de gouden eieren is door zijn gevoelige spel dat sterk aan Andy Latimer doet denken. Na drie studioalbums en een liveplaat verlaat hij in 2009 de Friese formatie om zich toe te leggen op een nieuwe band; Leap Day. Ondertussen speelt hij gedurende al deze jaren ook nog in bands als Trion en The Pink Floyd Project. Alsof het niets is. In 2015 acht hij de tijd rijp voor een soloalbum. “Dreamcatcher” verschijnt met daarop (en dat mag toch wel verrassend heten) instrumentale luisterliedjes met een centrale plaats voor de akoestische gitaar. Mulder heeft de smaak te pakken want het hier besproken “Horizons” is een jaar later al de opvolger. Deze ligt in dezelfde lijn en toch is hij anders.

“Horizons” sprankelt meer en klinkt wat lichtvoetiger. De sfeer is minder melancholisch en dat pakt goed uit. De muziek moet het hebben van z’n smaakvolle arrangementen waardoor het geheel meer kleur heeft en daardoor boeiender is. We hebben het dan over de twaalf nummers van het reguliere album, niet over de vijf live bonustracks die aan de cd zijn toegevoegd. Wat die arrangementen betreft, Mulder maakt op zijn nieuwe album wederom gebruik van een aantal gastmuzikanten en daarnaast voorziet hij het geluidsbeeld waar nodig zelf van een beetje elektrische gitaar dan wel basgitaar. Zo zijn de Flamborough Head-boegbeelden Edo Spanninga en Margriet Boomsma hem weer van dienst, maar er is ook een stukje vioolspel te horen van Vincent van Dam. Mulder heeft een mooie balans aangebracht waarbij nummers waarin hij uitsluitend zelf te horen is met z’n akoestische gitaar en nummers die een arrangement kennen elkaar regelmatig afwisselen. De gitarist gaat zich nooit te buiten aan etalagegedrag en ook op “Horizons” hoor je nergens dat hij dweept met z’n virtuositeit. Mulder laat zich geen moment in met stijlbepalende zaken, hij maakt gewoon muziek. Het resultaat is puur, eerlijk en organisch.

Het spreekt voor zich dat de gearrangeerde nummers de meest interessante zijn. Mellotron, Hammond orgel, dwarsfluit, akoestische en elektrische gitaar, wie is er niet groot mee geworden. Het overige materiaal van het reguliere album valt te beschouwen als prima olie. Tussenliggende nummers als Beautiful Morning en Eastern Wind verdienen op z’n minst een eervolle vermelding dankzij hun verbeeldingskracht. Het is goed bekeken van Mulder om dergelijke tracks slechts enkele minuten te laten duren, hij komt immers uit een wereld waar epics troef zijn. De meest noemenswaardige nummers van de gearrangeerde zijn Unleashed vanwege zijn dartelende fluit en viool, Nice And Easy waar de combinatie Mellotron en elektrische gitaar zaligmakend is en Bouquet Of Flowers waar de basgitaar de partijen van Mulders duim op de akoestische gitaar bijstaat. In het titelnummer komt het enige minpuntje van het album naar voren. De intro is een regelrechte kopie van Twelfth Night’s Creepshow. Niet dat dat zo erg is, “Horizons” is een album waarbij je dit soort gedachten helemaal niet wilt hebben. Je gunt de plaat het beste.

De bonustracks van dit album vormen een uitstekende aanvulling op de hoofdmoot en dat is weleens anders. Nee, we hebben het hier niet over mosterd na de maaltijd. De vijf nummers zijn opgenomen tijdens de presentatie van “Dreamcatcher” op 21 juni 2015 in conferentiecentrum Nieuw Allardsoog in Bakkeveen. Het is fijn dat de sterkste twee stukken van dat album hier de ronde doen, te weten: Tenderly en Barren Lands. Het gevoelige Tenderly is een nummer dat Mulder samen met zijn Leap Day-collega Gert van Engelenburg heeft geschreven. Uiteraard is van Engelenburg hier ook van de partij. Vind je trouwens ook dat de elektrische gitaar in dit nummer eigenlijk een beetje te hard staat? De melodie grijpt je hoe dan ook bij de kladden. Barren Lands bevat ingetogen tokkels en stemmig fluitspel. De lichte lijntjes toetsen die Spanninga hier aanbrengt zorgen voor een warme gloed en dat is mooi.

In het cd-hoesje staat de volgende poëtische tekst en dat zijn de perfecte woorden om de recensie van dit fraaie album mee af te sluiten:

Never look down to test the ground
Before taking the next step.
Only he who keeps his eye fixed

On the far horizon will find his right road

Dag Hammarskjöld

Dick van der Heijde

Send this to a friend