EdensongAlbum

Alvorens een recensie te schrijven is het mijn goede gewoonte om, naast het veelvuldig beluisteren van een album, wat veldwerk te verrichten. Vooral wanneer het gaat om voor mij onbekende artiesten. Bij dat veldwerk sla ik onze eigen ruime database natuurlijk nooit over. Zo ook niet bij het voorliggende tweede album van Edensong, het muzikale project ontsproten uit het brein van James Byron Schoen. Wanneer ik dan de eerste alinea van de recensie van “The Fruit Fallen” geschreven door Casper Middelkamp lees, schiet ik wederom in de lach.

Wat is er namelijk aan de hand met “Echoes Of Edensong”? Uitvoerig promosheet, informatie voor de schrijvende pers (waar ik mijzelf ook toe reken) op een apart toegankelijke plek op internet, het officiële persbericht en de publicatie op de website van Edensong doen het voorkomen of we hier te maken hebben met een hemelbestormend product. Maar dan kom je toch echt van een koude kermis thuis. Want deze schijf blijkt slechts een tussendoortje, kennelijk bedoeld om de fans even tevreden te houden. Het schijfje telt zegge en schrijven twee nummers die het daglicht nog niet eerder of slechtst een glimpje hebben aanschouwd. We praten dan over Beneath The Tide, een bewerkt nummer daterend uit 1997 en geschreven in de tijd dat Schoen zich met twee vrienden de progmetalband Echoes Of Eden noemde (inderdaad, vandaar de titel van dit plaatje). De bij mij onbekende originele versie is herschreven naar een folkrock-achtig geheel.

Het andere nummer is To See But Not Believe, wat in kringen van Edensongfans een populair nummer schijnt te zijn. Ondanks dat dit nummer nog nooit eerder op een cd is verschenen is hier sprake van een geremasterde versie. Ik vind dat razend knap gedaan…

Resteren er nog vier, of eigenlijk drie ‘oudbakken’ nummers. Lorelai is afkomstig van het compilatiealbum “The Haiti Projekt”. Het is een vier minuten durend akoestisch niemendalletje voor het goede doel. Blijven er drie nummers over die we al eerder zijn tegengekomen, maar nu in een zeer matige live uitvoering zijn vereeuwigd. The Reunion is de ingekorte versie van het twintig minuten durende origineel op “The Fruit Fallen” en Beneath The Tide kwamen we hier al eerder tegen.

Maar de koek is nog niet op want Edensong trakteert de luisteraar na drie kwartier op een heus bonusnummer. Het is de live-uitvoering van The Sixth Day, ook afkomstig van het debuutalbum.

Diegenen die hopen of misschien zelfs verwachten dat de groep het er live beter zou afbrengen dan in de studio, moet ik ernstig teleurstellen. Is het instrumentaal soms wel aardig (graag verwijs ik je naar de recensie van “The Fruit Fallen”), vocaal gezien valt de groep hard door de mand met zang die bij vlagen gewoon vals klinkt. Ik vind deze uitgave een belediging voor diegenen die de groep een warm hart toedragen. Het is een raadsel waarom men twee jaar na een debuut met een dergelijk samenraapsel durft te verschijnen.

Hans Ravensbergen