Edenya Album

Bij een eerste luisterbeurt gefascineerd blijven luisteren komt niet zo heel vaak meer voor. Als het dan gebeurt, word ik geconfronteerd met iets nieuws, iets bijzonders, of gewoon omdat het heel lekker klinkt.

Veel is er niet te vinden over het project, behalve dat Edenya een klus is van de multi-instrumentalist “Marco”, afkomstig uit Montgeron, nabij Parijs. De missie Edenya is rond 2010 door hem opgestart. Aanvankelijk was het idee dat Edenya een instrumentaal soloproject zou blijven, desondanks werd er rond 2017 zang aan de muziek toegevoegd en verscheen er in datzelfde jaar een ep. De line-up van die ep bevatte enkele gastmuzikanten, waarvan Julien Perdereau, een drummer en bassist, verbonden bleef aan de band als sessie- maar ook als live-muzikant. Op de ep figureerde zangeres Ida Rose, die in 2020 werd vervangen door twee gastzangeressen. Op het officiële debuutalbum “Silence” dat in 2020 verscheen, zongen die twee dames, kort daarna werden die op hun beurt vervangen door de huidige zangeres, Clélia Lenoble.

Als je als consument en muziekliefhebber projectleider Marco moet beoordelen op zijn kwaliteiten, dan zou hij waarschijnlijk een hoog cijfer krijgen. De zang en de muziek klinken als een verfijnd pact en zonder de vorige zangeressen gehoord te hebben, lijkt Marco met Lenoble dit keer de hoofdprijs te pakken te hebben. De capaciteiten van de bandleider zelf zijn ook prima. Hij componeert kwalitatief hoogwaardige songs, waarin hij regelmatig zijn eigen skills toont, maar ook oog houdt voor de melodie en effectiviteit. Maar bovenal, zijn minimalistische aanpak is regelmatig van verbluffend niveau.

De track I Hope toont gelijk de kwaliteit van het duo aan, het nummer is catchy en het simplisme regeert in de song. Je hoort slechts de akoestische gitaar van Marco, wat toetsen, een basgitaar en de meervoudige zang van Lenoble. In het nummer klinkt zij een beetje als Vicky Leandros, wie kent haar nog? The Tree klinkt tevens sereen met een betoverende melodie, gevuld met de zang van Lenoble, akoestische gitaar, basgitaar, een harp en wat programmering; eenvoudig, maar prachtig in al zijn eenvoud.

Denk niet dat de totale aanpak van dit duo tot minimalisme leidt. Inside Your Walls rockt er in het begin flink op los, de zang van Lenoble is vervormd opgenomen. De muziek komt stevig uit je speakers om vervolgens over te schakelen op een passage waarin opnieuw het minimalisme regeert. Je hoort akoestische gitaar en zang, soms met Lenoble op de achtergrond. Orkestratie van de viool van gastmuzikant Juliette Carradec leidt het geheel naar een fantastische gitaarsolo van Marco. Je zou denken dat het een onsamenhangend geheel wordt, maar het tegendeel is waar. Dit nummer alleen al is de moeite waard om de cd aan te schaffen.

Edenya kan met het gebruik van weinig instrumenten en de zang van Lenoble de luisteraar fascineren en vasthouden. Dat is bijzonder knap. Een loepzuivere stem, eenvoudige muzikale melodieën en enkelvoudige instrumenten, die spaarzame ingrediënten zorgen ervoor dat je drie kwartier optimaal vermaakt wordt. Eenvoud is kracht, dat blijkt wel weer. Niet per definitie echte prog, wel erg mooi.