EloyDVD

Langverwacht en eind 2010 toch gekomen: de historie van de Duitse symfonische groep Eloy. Voor de duidelijkheid en wat nogal vaak foutief (veelal met dank aan de Engelsen en ook enkele Nederlandse zogenaamde ‘journalisten’) in de pers wordt gemeld: Eloy is geen Krautrock-groep! Waar Eloy wel voor staat, dat heeft de uit Hannover afkomstige groep twee jaar geleden weer eens laten horen middels het redelijke comebackalbum “Visionary”. Goed geproduceerde symfo, geënt op de klassieke jaren zeventig-periode. Wat dat betreft is Eloy niet met zijn tijd meegegaan. Op papier bestaat de band nog steeds en de bandleden kunnen terugkijken op een prachtige glorieperiode die grofweg heeft geduurd van 1975 tot 1982. De geschiedenis is zonder meer een interessante en wordt onder aanvoering van oprichter Frank Bornemann vanaf 1969 tot 2010 uitgebreid uit de doeken gedaan. Het verhaal van Eloy wordt in woord en beeld verteld op dvd 1 van deze “The Legacy Box”, die de groep eind vorig jaar heeft uitgebracht. Naast Bornemann komen ook andere (ex-)bandleden aan het woord, waarbij met name Michael Gerlach en Hannes Folberth met leuke uitspraken een interessante kijk op de groep geven en ook elkaar bijna de uitspraken bijna in de mond leggen. Met het geheugen van de meesten zit het nog wel snor; ook al omdat de meeste bandleden gedurende de jaren elkaar niet uit het oog hebben verloren. Alle interviews in de bijna twee uur durende documentaire worden ingekleurd met flarden muziek en veel interessante foto’s.

Bij het bekijken van de beelden valt op dat veel materiaal van de groep al improviserend tot stand is gekomen in de studio, op basis van talloze ideeën en met name in de hoogtijdagen van “Silent Cries And Mighty Echoes” en “Colours”. Daarnaast is er veel aandacht voor het ontwerp van de lp-hoezen en de live-optredens; zo is Eloy er vroeg bij geweest betreffende lasers en pyro’s. Ineens weet oud Eloy-producer Georgi Nedeltschev het treffend te zeggen: “Als het succes toeneemt, dan komen de problemen”. Tijdens de latere jaren zeventig wordt de groep succesvoller, weet zijn artistieke succes ook te consolideren, maar zijn de onderlinge relaties van bandleden dan al danig verstoord. Niettemin wordt ook in de jaren tachtig hard gewerkt, maar ondanks het meer compacte geluid kunnen de platen van Eloy uit die tijd niet meer tippen aan de voorgangers. Dat hele proces komt in het programma voorbij, waarbij af en toe de snelheid uit de film wordt gehaald door de trage citaten van sommige bandleden. Met name het laatste (vierde) gedeelte kabbelt een beetje voort en voegt weinig toe aan het boeiende eerste uur; het zegt wel wat over de wapenfeiten uit laatste twintig jaar van de groep. De Duits gesproken film is in prima Engels ondertiteld.

Waar het op de eerste dvd toch aan ontbreekt, muziek, wordt op de tweede dvd ruimschoots ingehaald met een keur aan videoclips en korte films. Vanaf The Sun-Song uit 1977 volgen tot aan Age Of Insanity (2010) zo’n vijftien tracks, waarin we vooral de band Eloy zien en horen in plaats van bandleden. Daarmee is eerlijk gezegd alles wel gezegd: deze ‘Clip Collection’ is een domper van jewelste en bestaat voor het merendeel uit playbackoptredens voor de Duitse tv. Leuke beelden, maar muzikaal voegen ze niets toe aan wat Eloy al heeft uitgebracht. Positieve uitzondering vormt onder andere een drietal stukken uit 1983, waarbij in Fools zowel Hannes Arkona en Hannes Folberth te zien zijn en die wel live worden gespeeld. Verder is deze tweede dvd leuk om een keer te zien, maar als muziek dvd volstrekt irrelevant. Er moet ergens in Duitsland nog een compleet optreden op video uit – pak ‘m beet – begin jaren negentig liggen, opgenomen in Aken voor de Duitse tv, waarbij de groep de meeste klassiekers integraal op spetterende wijze uitvoert. Wie o wie kan daar een dvd-uitgave van regelen? Of is het onmogelijk vanwege een rechtenkwestie?
Deze “The Legacy Box” is een leuke, doch dure aanschaf voor de Eloy-fan, en dan met name de eerste dvd, maar valt tegen waar het de muzikale inhoud betreft. Zo wordt de ‘legacy’ van een belangrijke Duitse band wel erg halfslachtig gepresenteerd aan de rest van de wereld en dat is erg jammer met zo’n dure dvd-productie. Het is geen gemiste kans, maar wel overduidelijk dat er, wat betreft de tweede dvd, uiteindelijk te weinig moeite voor deze release is gedaan.

Wouter Bessels