De muziek van het Zweedse Elsesphere is net zo ingewikkeld en uitdagend als het gemiddelde bouwpakket dat je bij IKEA koopt. Het debuutalbum “Blind Leading The Blind”, dat eind 2002 verscheen, is een beetje ondergesneeuwd en onderbelicht gebleven door de stortvloed van releases in het progmetalgenre. En dat is eigenlijk wel heel jammer en onterecht, want dit is een bijzonder talentvol bandje dat ruimschoots aandacht verdient. Bij deze dus.
Elsesphere staat voor tamelijk technische, complexe progressieve metal waarbij de melodie nooit uit het oog verloren wordt. De liedjes staan altijd centraal. Er zijn invloeden van bands als Dream Theater en Fates Warning hoorbaar maar ook elementen uit doommetal. Denk daarbij aan Candlemass en Memento Mori. Deze combinatie van stijlen geeft de groep wel een eigenzinnig en onderscheidend geluid. Vooral het moddervette gitaar- en basgeluid is fantastisch en vreselijk zwaar!
Na een spannend intro komt de cd enigszins aarzelend op gang. Hole Inside My Head is één van de mindere momenten, vooral door het matige zangwerk van Jonny Berndtsson. Hiervoor kan echter een geldig excuus aangevoerd worden. Ten tijde van de opnames had hij te kampen met serieuze stemproblemen. Overigens revancheert hij zich op overtuigende wijze naarmate de cd vordert. Zijn machtige stem is in aanleg zeer indrukwekkend en heeft zondermeer uitstraling.
Met het logge Mastermind is het spel echt op de wagen. Dit prachtige nummer doet door de onheilspellende sfeer en de robuuste riffs denken aan Beyond Twilight. Het navolgende Luna Sea slaat na een oriëntaals opstapje om in een bikkelharde beuker met talloze boeiende breaks. Het afwisselende Andromeda Strain kent een ijzersterk refrein en wordt gevolgd door het heftige Waging A War, één van de hoogtepunten op deze plaat. Het simpele Last Night On Earth is dan weer een koude douche en valt door zijn eenvoud nogal uit de toon. Met Seasons In Hell gaan nog een keer alle remmen los. De cd wordt op vredige wijze beëindigd met het akoestische kampvuurliedje Requiem For A Dream.
Deze vijf Zweedse krachtpatsers laten op dit debuut horen dat ze heel wat in hun mars hebben. Dat belooft veel voor de toekomst. Het zou best eens zo kunnen zijn dat de opvolger van “Blind Leading The Blind” een regelrechte klapper gaat worden.
Joost Boley