Elysian GatesAlbum

Het gebeurt niet frequent dat wij een formatie uit Luxemburg mogen introduceren, maar dat doen we bij deze dan ook van harte. Elysian Gates is een female fronted band die sinds 2010 bestaat en het eerste wapenfeit was het album “Destination Unkown”, wat in 2013 verschijnt. Vlak na het verschijnen van dat album stopt zangeres Andy Abrantes en wordt zij na een lange zoektocht vervangen door Leer Noémie.

De band maakt symfonische metal met een ferme link naar een band als Delain.  Het titelnummer Crossroads is een goed voorbeeld wat je van de band gedurende het album kan verwachten. Uptempo songs, bombastische grootsheid, epische nummers met veel ruimte voor toetsen, ferme gitaren, melodieuze, maar soms ook wat conservatieve composities. Er komen wat clichématige items voorbij, zoals refreinen in het Latijn gezongen, een wat cheesy ballad Mary Ann en de intro’s zijn vaak wat  voorspelbaar, maar de algemene beoordeling is ruim voldoende, deels door de wervelende toetsen alsook de afwisselende gitaaronderdelen.

Één van de hoogtepunten op het album is het tien minuten durende Far From Home, wat zowel bombastische als neo prog knipoogjes kent, vooral door het gebruik van de toetsen en de gitaarsolo. Maar ook Human Infection is van een hoog niveau. Een megasterke compositie met een weergaloos refrein en hier zingt zangeres Leer Noémie op een indrukwekkend niveau in verschillende stijlen: clean en met grunts. Maar ook de (te korte) gitaarsolo is niet te versmaden. De officiële afsluiter One Open Gate doet vooral in het begin weer denken aan Delain, vooral ook door de gelijkende zang van Noémie met die van Charlotte Wessels.

De geheime bonsustrack op de cd is het nummer Northern Winds, dat in samenwerking met Sea Shepherd in 2014 is uitgekomen. Dit is een organisatie met als doelstelling het wereldwijd beschermen van het leven in zee, maar hoe en waarom die samenwerking tussen band en  organisatie tot stand is gekomen wordt nergens duidelijk. De oorspronkelijke versie uit 2014 is met Andy Abrantes uitgebracht, maar voor het album heeft Leer Noémie het nummer opnieuw ingezongen. Na grondige bestudering van beide versies doen de zangeressen niet veel voor elkaar onder, maar klinkt de nieuwe albumversie uiteindelijk toch het mooiste. Ook voor deze track geldt de vergelijking met Delain weer.

Er is dus helemaal niets mis met de composities van deze band, hoewel ze hier en daar wat voorspelbaar zijn en je het elders ook wel eens gehoord hebt. Althans, wanneer je dit type bands volgt en kunt waarderen. In veel gevallen staat de kwaliteit van zo’n band met de zang en een snelle conclusie zegt ons dat zangeres Leer Noémie die verwachtingen meer dan waarmaakt.  Daarnaast is zij ook nog een aantrekkelijke verschijning, iets wat altijd helpt bij de promotie van een band. Maar het echte pluspunt wat zij heeft? Noémie grunt naast de cleane zang op een zeer aantrekkelijke manier. Nergens geforceerd, krachtig en erg prettig om de cleane zang mee af te wisselen. Sterker: ik zou het op een volgend album wel wat meer willen horen. Nu zijn deze slechts in twee nummers te horen.

Elysium Gates heeft een prima album afgeleverd en wanneer er wat creatiever en innovatiever wordt gemusiceerd zou deze band een aanwinst in het genre zijn. Wanneer zangeres Leer Noémie haar techniek nog iets meer perfectioneert en de schaarse zwakke punten weet te versterken, voorspel ik een prachtige toekomst voor de band. Draai deze cd meer dan een paar keer, juist dan komen de  mooie details naar boven.

Ruard Veltmaat