EmeraldAlbum

Emerald was in eerste instantie een project van Tom Vanrijckeghem, maar al snel kwam hij tot de conclusie dat er een goede band nodig was om de muziek gestalte te geven. En die band werd gevonden in een aantal medestudenten van de Rockacademie Tilburg. Uiteindelijk is het album opgenomen als afstudeerproject.

Emerald maakt stevige melodische rock met een flinke scheut symfo. Een mix die op het debuutalbum meteen goed gestalte krijgt. Met twee uitstekende gitaristen in de gelederen, kan je duidelijk concluderen dat de muziek behoorlijk gitaar georiënteerd is. De cd verdient meerdere luisterbeurten voor dat je hem op juiste waarde kunt schatten. Duidelijk een groeiplaatje dus. Het openingsnummer The Reverse Side of Mosquito’s Battle is direct het minst sterke nummer en is niet representatief voor de rest van de muziek. Deze track is een beetje een standaard recht-toe-recht-aan rocknummer met weinig verrassingen. Het voordeel is dat de nummers erna alleen maar beter worden.

In Losing You komen de kwaliteiten van dit vijftal veel beter tot uiting. Het opent als een gevoelige ballade met mooi pianospel en warme breekbare zang. Dan breekt een fantastische gitaarsolo het nummer open en is het genieten geblazen. Gitarist Ruud de Boer is trouwens ook de man achter de band In-Tension die van collega Ton Veldhuis een positieve recensie kreeg. De band laveert in het nummer soepel van de ene naar de andere overgang zonder dat het ook maar ergens gaat storen. Met name de heerlijke melodische gitaarsolo’s maken dit nummer avontuurlijk en fris.

Libra Birthday Girl wordt gedomineerd door mooi pianospel en sterke samenzang. Het nummer neemt je even helemaal mee naar de jaren zeventig. Het uit vijf delen onderverdeelde Insubstantial Liberation is één van de hoogtepunten van de cd. Qua stijl en zang doet het me sterk aan de muziek van het Nederlandse US denken. Het eerste deel is lekker up-tempo met solide bas- en drumspel, terwijl de piano zich heerlijk door het geheel verweeft. Later krijgen de toetsen van Ton Vanrijckeghem meer ruimte en laat hij horen dat hij naast een begenadigd zanger ook een uitstekend toetsenist is. Het nummer heeft vele gezichten die allemaal als een legpuzzel in elkaar passen. Tempowisselingen en knappe breaks, heftige passages met sterk gitaarspel en breekbare stukken met mooi pianospel en warme zang – het kost de band allemaal geen enkele moeite.

Sara is een mooie ballade met een prachtige melodie en simpel maar doeltreffend spel op de piano en de akoestische gitaar. Het uit drie delen bestaande Politician is ook zeker het vermelden waard. In het eerste deel doet de band een beetje aan Mangrove denken. Het toetsenspel is zalig en de twee gitaristen laten zich wederom van hun beste kant zien. Met name de solo op het laatst is fantastisch, wat een talent!

De naam US komt nog sterker bij me op als ik After Trail beluister. De samenzang en de melodie hadden zomaar op hun laatste cd kunnen staan. De overgangen zijn ook hier weer zeer sterk en doen nergens geknutseld aan. Het naar metal neigende stuk in het midden is gewaagd, maar pakt zeer goed uit. De harde riffs in combinatie met de zeer donkere toetsen hadden niet misstaan op een Ayreon album.

Wat heeft Nederland toch een hoop talent rondlopen! “Crown Of Creation” is een zeer sterk debuutalbum dat het verdient om op grote schaal ontdekt te worden. Muziek die het volgens mij live erg goed zal doen. Dit was een afstudeerproject…? Nou, ik niet anders dan concluderen: “geslaagd, met een hele dikke voldoende. En vooral doorgaan!”

Maarten Goossensen