EmetropiaAlbum

Emetropia is een symfonische metal band uit Linköping, Zweden. De band bestaat uit zes bandleden en is geïnspireerd door collega bands als Epica, Therion en Amorphis. De formatie is al een aantal jaren actief en eerder werd een ep uitgebracht onder de naam van “Procession of the Kings”. De nummers op die ep zijn opnieuw opgenomen en weer opnieuw uitgebracht op dit officiële debuutalbum.

Zoals gezegd: Emetropia is officieel opgericht in 2017, maar kent een complexe structuur. Al in 2011 richtte de 16-jarige Olle Renius samen met zijn middelbare schoolvrienden de metalband Grayscale op, maar pas een paar jaar later begint het verhaal van Emetropia. In het najaar van 2015 maakte Olle via een jeugdvriend kennis met de drummer Oscar Heikkinen. Weer wat later maakten beide heren kennis met multi-muzikant Liam Strand die inhaakte als toetsenist. In die formatie maken de heren al meerdere nummers en vanaf dat moment was de band compleet ook live optredens te verzorgen. Al vrij snel vertrok tekstschrijver en zanger Elias maar werd vervangen door de mezzosopraan en tekstschrijver Lisa Wallenberg. Vanaf dat moment veranderde het muzikale proces en na een moeizaam productieproces van het debuut ontstond “Equinox”.

Moeilijk voor elke nieuwe band actief binnen dit genre is om iets nieuws, vooruitstrevend en iets bijzonders te brengen waardoor het interessant is voor de media daarover te schrijven. Ook deze band slaagt daar niet in, aangezien sommige voorspelbare clichés op een dienblad worden aangereikt. Grootschalige orkestrale aanpak, symfonische en epische benaderingen, het geluid van speeldoosjes, fantasy teksten, koortjes en een sopraan, eigenlijk niets nieuws onder de zon. Waar vaak de crux ligt is de aanpak en de kwaliteit, laat ik daar kort en bondig over zijn; die is uitstekend.

Lisa Wallenberg is een klasbak optima forma. Ze zingt foutloos en heeft een mooi en krachtig bereik in haar stem. Nergens kan je haar betrappen op benauwde momenten. Toetsenist Liam Strand haakt zo nu en dan in met zijn lage bariton stem. Op het gebied van orkestratie en instrumentatie is alles goed voor elkaar. De riffs en solo’s zijn prettig, evenals de aangename drums die prima in de productie staan.

De vraag die overblijft is, wat je kan met deze recensie. Eén ding: je bent inhoudelijk geïnformeerd over deze Zweedse band. Muzikaal schiet je hier niet veel mee op: precies dat is de conclusie betreffende de inhoud. Niets nieuws onder de zon, maar gewoon goede symfonische, female fronted metal.