Ik ben gedoopt en heb een Nederlands Hervormde opvoeding genoten. Mijn ouders vonden dat dit goed was voor mij, mijn broers en zus. Het geloof zoals de Bijbel dit voorschrijft heeft mij niet (blijvend) kunnen raken. Ook de door mij bezochte zondagsschool kon daar niets aan veranderen.
Inmiddels ben ik een halve eeuw en geloof ik in hogere machten en krachten maar bovenal in de mens. Daar heb ik de Bijbel niet meer voor nodig.
Vanuit het niets, maar absoluut door iets gestuurd, kwam het album “From The Shoulders Of Giants” van Eric Parker op mijn pad. Slechts 38 minuten en tien nummers had deze man nodig mij te overtuigen dat geloven ‘in wat dan ook’ een mooi goed is. Eric Parker heeft mij dit album flink geroerd.
Het zijn niet direct de teksten. Die zijn stuk voor stuk gebaseerd op veelal eeuwenoude hymnen uit het christendom waar Eric Parker zijn eigen interpretaties aan heeft toegevoegd. Het is wel de magie van Parkers charismatische stem die perfect gegoten zit in de muziek.
Neem gelijk al de nummers waarmee het album opent, Your Bleeding Heart en Lord Of The Sabbath. Ik heb zelden zulke compacte en complete nummers gehoord. Verantwoordelijk daarvoor is Parker zelf, met dank voor de uitvoering aan zijn muzikale vrienden en geloofsgenoten waaronder Steve Babb en Fred Schendel van Glass Hammer.
Liefhebbers van de muziek van Glass Hammer kennen Parker ongetwijfeld als zanger en gitarist die aan veel Glass Hammer albums heeft meegewerkt. Zijn meeslepende en melancholieke zang valt te vergelijken met die van Mike Batt. De muziek op deze schijf is gevarieerd en verblijft tussen akoestisch, elektrisch, soms folkachtige- en dan weer neigend naar progressieve rock. Bovenal is de muziek compleet en gevoelig tot op het bot.
Waar Glass Hammer gitarist David Wallimann met zijn album “Deep Inside The Mind” zichzelf overdreven te buiten ging aan geloofsovertuiging, weet Eric Parker de juiste snaar te raken. Laat je overtuigen, baat het niet, schaden doet het je zeker niet.
Hans Ravensbergen