Esthesis

The Awakening

Info
Uitgekomen in: 2020
Land van herkomst:  Frankrijk
Label: Eigen Beheer
Website: https://www.esthesismusic.com/
Tracklist
Downstream (16:31)
No Soul To Sell (8:33)
High Tide (10:35)
Chameleon (8:06)
The Awakening (6:26)
Still Far To Go (9:28)
Marc Anguill: basgitaar
Baptiste Desmares: gitaar
Aurélien Goude: zang, toetsen, lap steel guitar, basgitaar
Florian Rodrigues: drums

Met medewerking van:
Mathilde Collet: achtergrondzang op Still Far To Go
The Awakening (2020)

Het was de hoes die mij direct intrigeerde. Het silhouet van een huis in het donker dat vaag verlicht wordt door de maan. Bij wijze van spreken hoor ik de krekels in de verte en voel ik de lichte dauw onder mijn voeten. Als ik de cd in mijn cd-speler schuif hoop ik oprecht dat de muziek bij de hoes past.

Esthesis is een nieuwe band uit Frankrijk. Hij werd opgericht door multi-instrumentalist Aurélien Goude. Dit is hun debuutalbum en wat voor een! Het predicaat ‘beste debuutalbum van 2020’ is niet overdreven. De muziek van dit viertal is een soort smeltkroes van Pink Floyd, Airbag, Porcupine Tree, Vienna Circle en Blueneck. Het is vooral de algehele sfeer op dit album die indruk maakt. Alles is perfect gedoseerd en in balans, zonder dat het gekunsteld overkomt. De muziek is mooi organisch en doet veelal filmisch aan.

Het album opent met het lange Downstream. De opbouw is hier prachtig langzaam en het duurt niet lang of je zit er helemaal in. De piano en het warme basspel leggen een mooi fundament waarop de rest wordt opgebouwd. De zangstem van Aurélien Goude is warm en accentloos. De eerste gitaarsolo doet aan Steve Rothery denken. Slepend en melodieus. Tegen het einde gaat het tempo verder omhoog en wordt het nummer verder opgestuwd. De Mellotron samples zorgen voor kippenvel op mijn rug. Prachtig!

Bij dit soort gedragen muziek kan gezapigheid op de loer liggen, maar die valkuil wordt steeds vakkundig omzeild. Op No Soul To Sell gaan de registers verder open en strooit gitarist Baptiste Desmares lustig met pittige riffs. Hier is de naam Porcupine Tree nergens ver weg. Het tweede deel van het nummer is meer ingetogen en heeft ambient invloeden, waarna de gitaar riffs het werkje mogen afsluiten. Ook Chameleon had zo van een Steven Wilson soloalbum af kunnen komen.

High Tide is één van de beste nummers van het album. Het had niet misstaan op het laatste Airbag album “A Day At The Beach”. Dat zit hem in de opbouw, de erupties die erin verwerkt zitten en het gitaarwerk. De geest van Pink Floyd waait prachtig door het geheel. Ook hier is Aurélien Goude bij vlagen niet zuinig met de Mellotron samples, het pakt allemaal prachtig uit. Still Far To Go heeft dan weer de mooiste zanglijnen. Hier wordt pop en progrock prachtig samengesmolten. De langgerekte toetsensolo tegen het einde doet alles om je heen vergeten. Het einde van het album sluit perfect aan bij hoe het album begint. De boodschap is duidelijk, zet het album op repeat en luister hem nog een keer. En daarna nog een keer.

Check dit album voor je je jaarlijsje voor 2020 gaat maken! Van het album zijn maar 500 exemplaren geperst. Je kunt een genummerd exemplaar aanschaffen via hun Bandcamp site. Dat wordt een collectorsitem!

Send this to a friend