Eternal Return

Once Only

Info
Uitgekomen in: 2020
Land van herkomst: Internationaal
Label: NEWdOG Records

Website: https://eternalreturnband.bandcamp.com/
Tracklist
Nomad (6:03)
The Void (5:36)
A Medium-Sized Village (7:20)
The Triggering Town (4:02)
The Bottom Of The Pond (3:02)
The Sky (5:40)
Colin Edwin: basgitaar
Paul Godwin: zang, piano
Robert Jürjendal: gitaar
Miguel Noya: toetsen
Miguel Toro: drums

Met medewerking van:
Milad Khawan: trompet
Once Only (2021)

Het internationale gezelschap Eternal Return heeft met “Once Only” zijn debuutalbum uitgebracht. Deze band bestaat uit respectievelijk een duo en trio die met elkaar muziek hebben opgenomen en opgetreden. De kern van Eternal Return is het duo Dogon, dat al sinds de late jaren ’90 actief is.

Dogon wordt gevormd door de Venezolaanse toetsenist Miguel Noya en componist Paul Godwin, tevens medeoprichter van NEWdOG Records, het platenlabel waar “Once Only” is uitgebracht. Dit duo wordt aangevuld door Colin Edwin (basgitaar, Porcupine Tree, NoMan en O.R.k) en Robert Jürjendal (Toyah Wilcox, Fripp’s Crafty Guitar School), en drummer Miguel Toro.

Eternal Return levert een blend van progressieve rock, ambient, dream pop en postrock en levert met “Once Only” zo’n dertig minuten muziek. Een aantal nummers is meer songgericht, andere songs zijn meer filmisch van aard en bestaan met name uit soundscapes. Om een referentiekader te geven, kom je met deze muziek uit bij de ambient kant van Porcupine Tree en (natuurlijk) NoMan. Het zijn vooral de wat meer traditionele songs die mij persoonlijk aanspreken.

De openingstrack Nomad vind ik één van de mooiste nummers van deze plaat. Over een wat weggedrukte gitaarmuur staan de piano en zang van Paul Godwin centraal. Slotnummer The Sky begint als een nummer om vooral bij weg te dromen, maar op het moment dat het te laidback wordt, begint een aangenaam popachtig stukje en gaat het tempo ook lichtjes omhoog. Prettige progressieve pop met een ambient en postrock touch. De stem van Godwin past bovendien goed bij deze muziek.

Het nummer The Void behoorlijk heeft trekjes van jazz met de aanwezigheid van de trompet van Milad Khawan. De andere nummers zijn meer experimenteel van aard en bestaan voornamelijk uit soundscapes. In mijn oren is deze muziek zeer geschikt als filmmuziek. Als songgerichte progliefbebber spreekt dat mij niet zo aan. Mocht juist hier wel je voorkeur liggen, en houd je van het ambient geluid van Porcupine Tree, ga dan Eternal Return eens checken!

Send this to a friend