EthmebbAlbum

Ethmebb is een band uit Parijs, opgericht in 2006, die ‘Epileptic Power Death Progressive Black Doom for children’ maakt. Althans, dit is het label dat de band zelf aan zijn muziek hangt. Een power/death metal band dus die een heus conceptalbum maakt met daarop een aantal epic songs van ruim tien minuten. Black Doom kan dan duiden op de muziekvorm die black metal combineert met doom metal, maar kan ook duiden op een karakter in Sonic The Hedgehog computerspellen. In dit geval is gewoon beide mogelijk zoals ik hierna zal uitleggen. Het ‘for children’ is mij nog niet helemaal duidelijk, maar in de persinfo staat geschreven dat de band staat voor “a main reference in the field of children animated movies as well as plus 10 hours long photo sessions …” Daarmee is het dus meteen duidelijk …?

Goed dan, het thema van het concep album. Het handelt over “1065, Enchanted Lands”. In die tijdens leefden de mensen uit het betoverde land in vrede en harmonie. Een machtige krijger met zijn ‘emerald’ zwaard en geholpen daar de kracht van het drakenvuur beschermt deze vrede. Maar natuurlijk komt er dreiging en de ridder, Tathor genaamd, moet de heilige grind vinden, die  gestolen is. In zijn bizarre zoektocht ontmoet onze ridder diverse vreemde figuren waarover de nummers dan handelen, zoals opgetekend door Bard de Bard. Een gobelin per satelliet, piraten op zoek naar roem en een Afrikaanse heks. Snappen jullie het nog? Niet, geen nood, ik ook niet!

De teksten van het album zijn geheel in de Franse taal. Niet bekend met deze taal? Ook dat is geen enkel probleem. De zang is namelijk echt op z’n death metal stijl, dus onverstaanbaar. Zelfs al zou je Frans spreken is er geen woord van te verstaan. Om het geheel nog vreemder te maken is de muziek doorspekt met allerlei kinderlijke samples om de muziek op te vrolijken.

Maar goed, alle gekheid op een stokje, wat kun je van de muziek verwachten? Ethmebb vermengt meerdere muziekstijlen in zijn muziek. Epische nummers met prachtige klassieke synthesizerelementen, symfonische bombast worden net zo makkelijk doorspekt met snoeiharde gitaarsolo’s, snelle drumpartijen en complexe baslijnen. Daarover heen snelle tempowisselingen, aritmische arrangementen en stijlveranderingen. Power metal, death metal, progressieve rock, ballads, Franse folkmuziek en zelf gabbermuziek worden door gemixt, hetgeen een totaal apart geluid geeft.

Het verhaal begint met het instrumentale Tathor, l’Echalote De Ses Morts. Een heerlijke symfonische introductie die het vredige en harmonieuze ‘Enchanted Land’ prachtig neerzet. Een film over deze epos zou op een vergelijkbare wijze kunnen beginnen. Met Lost Grind is de rust voorbij en worden direct alle registers opengetrokken. Een snel drumritme, strakke baslijn en twee gitaren maken een einde aan de serene rust. Als Rémi Molette dan zijn rauwe grunts hierover heen gooit is het duidelijk dat de rust voorlopig niet zal wederkeren totdat de grind is teruggevonden. Schitterend zijn de regelmatig geprogrammeerde samples die iets expressiefs geven aan de muziek. Ook de achtergrondzang die een cleane contrast vormen met de rauwe grunts geven de nodige afwisseling.

Saai kun je de muziek van Ethmebb dus zeker niet noemen. Het tempo blijft hoog en er is steeds wat te beleven. A La Recherche De La Découverte De La Quête Pour Trouver Le Saint Grind is het eerste nummer van circa tien minuten en begint op een folkachtige wijze met een paardenritme. Na een kort ritje barst natuurlijk het geweld weer los. Het nummer heeft voldoende bombast, tempowisseling en interessante melodieën om te blijven boeien, wat voor een dergelijk episch nummer gewoon nodig is. Ook het eveneens tien minuten durende Pirates Of The Caribou heeft een eigen thema met piraten samenzang, met verrassende wendingen, een eigenzinnig middenstuk en een Frans chanson aan het eind.

Het album besluit met het langste nummer, Bruce Lee Mena l’Amour. Een nummer dat klokt op 17:01 minuten, maar na iets meer dan elf minuten stopt. Na een stilte van ruim twee minuten klinkt een gecomputeriseerd geluid dat veel weg heeft van het computerspel Sonic The Hedgehog. Geen idee of de grind al gevonden is, maar het mooi uitgevoerde boekje bij de cd sluit af met “… To be continued …”, dus we mogen ervan uitgaan dat er nog een vervolg komt.

Ethmebb – overigens geen idee waar deze afkorting voor staat of zou het gewoon een naam zijn – heeft na elf jaar een volledige album uitgebracht. Een aantal nummers is al wel eerder verschenen op een ep en een single in 2013 en 2015, maar dan nu zijn voor het eerst de avonturen van de ridder Tathor verzameld op een album. Een excentriek album met een vreemde mengvorm van verschillende stijlen heavy en progressieve muziek. Je moet er een beetje van houden maar dan kan dit album zeer goed bevallen.

Mario van Os