Exovex

Radio Silence

Info
Uitgekomen in: 2015
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Eigen beheer
Website: www.exovex.com
Tracklist
Stolen Wings (9:18)
Metamorph (5:06)
Seeker's Prayer (9:35)
The Last Orbit (5:51)
Dead Reckoning (5:21)
Daylight (Silent Key) (8:30)
Dale Simmons: zang, akoestische gitaar, gitaar, pedal steel gitaar, basgitaar, toetsen

Met medewerking van:
Richard Barbieri: toetsen op Stolen Wings
Keith Carlock: drums op Stolen Wings en Metamorph
Josh Freese: drums op Seeker's Prayer, The Last Orbit en Dead Reckoning
Gavin Harrison: drums op Daylight
Nicole Neely: viool, cello, viola
Radio Silence (2015)

Exovex is het kindje van de Amerikaanse songwriter en multi-instrumentalist Dale Simmons. Op de drums en strijkinstrumenten na bespeelt hij op dit album alle instrumenten. Qua drummers nodigde hij niet de minsten uit. Gavin Harrison kennen we van Porcupine Tree, Josh Freese van A Perfect Circle en Keith Carlock van onder andere Steely Dan en Sting. Richard Barbieri (Japan, Porcupine Tree) mag op het laatste nummer de toetsen beroeren.

In 44 minuten schotelt Dale Simmons ons stevige pop en rock voor met flinke symfonische invloeden. Met name de naam Pink Floyd is nooit ver weg. Soms ligt het er wel heel dik op zoals in de opening van Seeker’s Prayer, maar mooi is het wel. Dit nummer groeit overigens na de sfeervolle intro uit tot een van de meest stevige tracks. Gelukkig blijft hij de melodie goed in het oog houden en geeft hij met mooie overgangen het geheel een paar mooie gezichten. Zijn stem klinkt over het geheel mooi en clean, maar op sommige momenten, zoals in dit nummer, kan hij enorm van leer trekken en klinkt hij behoorlijk rauw.

Opener Stolen Wings behoort tot één van de mooiste stukken. Mede door het constante gebruik van de akoestische gitaar ontstaat er een mooie sfeer. De melodieuze gitaarsolo’s doen aan die van David Gilmour denken, maar ze klinken wel wat minder lyrisch en emotioneel. Dead Reconing Is ook weer een song met meerdere gezichten. De mooie opbouw en sfeer wordt af en toe opengescheurd met felle gitaarriffs en rauwe zang. Deze stevige stukken doen wel wat denken aan de muziek van A Perfect Circle of Katatonia. Mij gaat die soms bijna schreeuwende zang al snel wat tegenstaan.

Het moge duidelijk zijn dat Dale Simmons zijn instrumenten uitstekend kan bespelen. Vooral op de gitaar laat hij veel moois horen. Op het gebied van muziek schrijven is hij echter te weinig onderscheidend om echt op te vallen. Een aardige middenmoter dus.

Maarten Goossensen

Send this to a friend