Female Metal Event (FemME)Concert

Op vrijdag 23 t/m zondag 25 september 2016 werd voor de derde maal het Female Metal Event (FemME) georganiseerd in de Effenaar te Eindhoven. In drie jaar tijd is dit festival uitgegroeid van acht bands op één dag naar 26 bands in drie dagen. Daarmee is het in Nederland het grootste indoor festival met een vrouwelijke touch. Een keur aan nationale en internationale bands komt voorbij, waarbij minimaal één vrouw als bandlid aanwezig is. De (semi-)akoestische vrijdag avond is weer een nieuw element in dit festival. Vorig jaar ontstond er na de première van de filmdocumentaire “Soaring Highs and Brutal Lows (The Voices of Women in Metal)” een spontaan feestje in de filmzaal, waarbij Stream Of Passion en Anneke van Giersbergen een akoestisch optreden verzorgden. In navolging op dit succes een extra avond waarbij een zestal bands (semi-) akoestisch optreden.

Kingfisher Sky

Het spits op deze avond wordt afgebeten door de Nederlandse band Kingfisher Sky. Deze band toert momenteel ook langs diverse theaters in Nederland waarbij ze eveneens een akoestische show neerzetten. Een logische keuze voor deze band op deze avond. Met Maaike Peterse als vaste celliste van de band en Danielle van Berkom als gast op viool zijn ze ook duidelijk in hun nopjes op deze akoestische avond. Speciaal is de gastzanger Valerio Recentie die tijdens het nummer Heather een duet met Judith Rijnveld aangaat en een andere verrassing is de Tori Amos-cover Winter, een zangeres waar Rijnveld grote bewondering voor heeft.

Sleeping Romance

De Italiaanse band Sleeping Romance staat tweemaal geprogrammeerd op FemME 2016. Op de vrijdagavond betreden zangeres Federica Lanna en gitarist Federico Truzzi het podium in de kleine zaal. Beiden zittend wordt de symfonische metal muziek van hun band – en een paar covers – gebracht alsof je gezellig bij elkaar bij een kampvuur zit. De vertellingen tussen de nummers door, vol met humor en een prettig Italiaans accent, maken het een gezellig onderonsje van een ruim half uur. Op de zaterdagavond zal de volledige bezetting in een elektrische metalshow aan de gang gaan, maar dit voorproefje is prachtig.

Molllust

De Duitse band Molllust maakt Opera Metal, een term die ze zelf aan hun muziek geven. Het theatrale aspect is naast hun stevige klassieke operamuziek dan ook zeker belangrijk. Sopraan Janika Groß – die soms wel heel erg hoog zingt – staat achter haar afgeschermde toetsenbord in het midden van het podium. Van de achtkoppige band hebben helaas de mannen van de bas (basgitaar en contrabas) het laten afweten, waardoor we deze zwaardere geluiden van tape krijgen voorgeschoteld. Frank Schumacher krijgt het hierdoor ook extra zwaar als enig overgebleven man op het podium (drummer Clemens Frank zit veilig achter zijn drumstel verborgen). Hij is dan ook vaak de spot van de vrouwelijke muzikanten. Het is natuurlijk een toneelspel dat de show moet opleuken. Helaas weet de muziek en de show niet voor langere tijd te boeien. Als na een half uurtje het nieuwe en verrassende eraf is, stroomt de zaal langzaam leeg. Aan het eind luistert nog een kleine 100 bezoekers naar het klassieke Ave Maria.

Vic Anselmo

De zangeres en liedjesschrijfster (of in beter Nederlands de singer/songwriter) Vic Anselmo is daarna aan de beurt in de kleine zaal. Alleen achter haar toetsenbord is deze Letse muzikante enigszins gespannen en nerveus. Maar de zaal stelt haar al snel op haar gemak en als dank zingt ze de sterren van de hemel. Anselmo zingt zuiver en doet mij regelmatig denken aan het stemgeluid van Kate Bush. Ze heeft een heerlijke timbre in haar stem die je als het ware betoverd laat luisteren. Het publiek is dan ook muisstil als ze zingt, maar ook enthousiast tussen de nummers door. Anselmo krijgt hierdoor zelfvertrouwen, heeft zichtbaar plezier in het musiceren en begint los te komen in haar verhalen.

Marcela Bovio

Vrijdagavond is duidelijk niet de drukste avond van dit festival, maar toch is het gezellig druk geworden als Marcela Bovio een kwartiertje later dan gepland het podium opkomt. Vic Anselmo is wat later begonnen in de kleine zaal en omdat het festival geen overlap in de bands wil, begint Marcela Bovio ook wat later. Midden in de zaal is een platform gecreëerd waardoor Bovio met haar strijkerkwartet tussen haar publiek kan spelen. De zaal is duidelijk gespannen om het resultaat van haar eerste soloalbum te beluisteren. Deze avond wordt Bovio bijgestaan door het Qassadó Quartet en niet zoals op haar album door het Dudok kwartet. Het Qassadó Quartet is ook een strijkersorkest met twee violisten, een altvioliste en een celliste.

Marcela Bovio begint haar optreden met het openingsnummer van haar album Hay Amores. Dit nummer dat het temperamentvolle van haar afkomst verraadt, is een goede opener. Het publiek weet de nieuwe muziek van Bovio te waarderen en het is dan ook wonderbaarlijk om een paar honderd metalheads ademloos te zien luisteren naar klassiek getinte muziek en een strijkers kwartet. De muziek die Bovio maakt is dan ook prachtig om naar te luisteren, de sfeer, ambiance en het bijna huiskamergevoel in deze grote zaal van de Effenaar geven een unieke beleving. De nummers van “Unprecedented” worden alle in volgorde van het album gespeeld, maar wel onderbroken door enkele Stream Of Passion nummers, die voor de gelegenheid zijn herschreven voor een strijkersorkest. Het album wordt enthousiast ontvangen door het publiek en vindt na het optreden ook gretig aftrek, een mooiere manier om je album te presenteren is er niet.

Moran Magal

Als afsluiter van de avond – als een soort van after party – treedt de Israëlische zangeres Moran Magal op in de kleine zaal. De meeste bezoekers – waaronder ondergetekende – houden het echter na de show van Marcela Bovio voor gezien en keren huiswaarts. Morgen en zondag zijn er nog een paar festivaldagen, dus er komt nog voldoende om naar uit te kijken. Als ik mijn collega verslaggevers mag geloven heb ik echter wel wat gemist.

Het verslag van de andere twee dagen, waarbij de stekkers weer werden aangesloten en het er een stuk heftiger aan toe ging, vindt je hier.

Verslag en Foto’s: Mario van Os