First Band From Outer SpaceAlbum

Heel origineel zijn ze niet, deze Zweden uit de ruimte. Het idee van intergalactische muzikanten is intussen wel uitgekauwd, na Parliament, Ace Frehley en The Bay City Rollers. De muziek die First Band From Outer Space (FBFOS) maakt is al evenmin origineel: Spacerock is bijna per definitie een muzikale deja-vu.

“The Guitar Is Mightier Than The Sword” is dan ook een extreme ouderwetse plaat, alsof de wereld sinds 1970 niets meer heeft bijgeleerd. Het helpt niet dat het couplet van opener Demons & Haze me enorm aan Venus van Shocking Blue doet denken, maar ook de rest van de plaat ademt, geheel zoals het genre dat voorschrijft, de lucht van jointjes en spruitjes.

FBFOS is een doodgewone space-rock band, maar wel een hele goeie. Hoewel de band de mosterd haalt bij zulke afgezaagde voorbeelden als Hawkwind, Pink Floyd en Ozric Tentacles, is de uitvoering van de nummers aanzienlijk beter dan de meeste groepjes in het genre presteren. De nummers ontaarden niet in oeverloze jams, ze léiden tot oeverloze jams. Het eindresultaat mag hetzelfde zijn, er gaat veel meer planning, structurering en (shock!) compositie aan vooraf. Oké, het zijn geen verbijsterend originele of briljante composities, maar ze zijn aanzienlijk beter dan wat de gemiddelde spacerocker bij elkaar bedenkt.

Er is op de bijgeleverde schaarse informatie niets over terug te vinden, maar de band schijnt op deze derde plaat ook de hulp ingeroepen te hebben van muzikale gasten. Zo hoor ik een zangeres meezingen. Alle zang is trouwens heel erg sixties, recht en keihard gezongen. Daar moet je van houden. Ook zou er iemand djembe spelen, maar die hoor ik niet. Wel hoor ik een mandoline of zo. Het eindresultaat is evenwel een zeer verzorgd klinkend album, een rijk en warm geluid. Lekker veel synthesizers die wat staan te borrelen en andere effectjes complementeren het ambachtelijke geluid.

Je kunt de band moeilijk puntig noemen, met al die lange nummers. Toch wordt er pittig en goed gespeeld. Het ultralange The Guitar Is Mightier Than The Gun is zeker de eerste minuten een strak riffend nummer dat ook bij liefhebbers van Anekdoten in het pulletje zou kunnen vallen. Daarmee is de waarde van FBFOS voor deze website groter dan het gros van die bandjes vol stonede Scandinaviërs die maar doorraggen.

Desondanks slaagt de band er niet in mijn aandacht vast te houden. Na een minuut of tien van het titelnummer wordt het toch wel wat eentonig. Voor een deel komt dat door de weinig interessante solo’s van gitarist Johan. Dat heb je natuurlijk toch met jams: Ze zijn vooral leuk voor wie er aan meedoet. Vooral van afsluiter Smokin’ krijg ik snel (ahem) tabak.

Afrondend: zeker geen slechte plaat, binnen het genre zelfs een hele goeie. Ook voor wie niet zo van astronautenpop houdt, biedt dit album genoeg aanknopingspunten. Lekker plaatje voor feestjes, denk ik, maar als je nuchter bent wel een hele zit.

Erik Groeneweg