FishAlbum

Waar gaan we het tijdens deze recensie van Fish met het album “13 Star” allemaal over hebben?

Over productie en bijbehorende producer, muzikale sfeer van het album, rol van Steve Vantsis, artwork van een oude bekende en natuurlijk over de kwaliteit van deze schijf.

Waar gaan we het absoluut niet over hebben:

Marillion, drankgebruik en Heather.

Zijn beide doelstellingen haalbaar?

Nou, de meesten wel, al wordt het bij het gedeelte Heather wel lastig aangezien Fish alle ellende van het stopzetten van de relatie met de Mostley Autumn zangeres van zich af heeft geschreven op dit album.

In interviews vertelde Derek W. Dick dat 2007 in de privé-sfeer het slechtste jaar ooit voor hem was. Alle details zullen bij de meeste lezers van Progwereld wel bekend zijn. Mocht dit niet het geval zijn dan verwijs ik u naar de diverse progressieve roddelpagina’s her en der op het internet. De Schot laat in elk geval zijn hartenpijn uit de pen vloeien zodat we tijdens deze luistertrip ook het een en ander mee krijgen. Dit is het sterkst waarneembaar tijdens de fraaie ballade Where In The World (“You took me by surprise; you hurt me so deep inside, how could you then decide, that you’re going home”) en het up-tempo Arc Of  The Curve (“And you told me that you couldn’t love me more”). Ook alle tekeningen staan ook in het teken van duisternis. Uiteraard is het artwork weer in vertrouwde handen van Mark Wilkinson. Het is jammer dat we bij Progwereld enkel de voorkant van de hoes laten zien, want de tekeningen in het boekje en op de achterkant van de cd zijn adembenemend mooi. Het sluit naadloos aan bij de sfeer van het album. Dat wil zeggen donkere wolken, een vissersboot en een flinke storm op zee. Mocht je een paar sfeerbeelden willen bekijken, dan kan dat op de site van Wilkinson.

Dan de sound van dit album. Het is een – en dat is niet verrassend – vrij donker album geworden. Een beetje een kruisbestuiving tussen “Sunsets On Empire” (de rock kant) en “Raingods With Zippos” (het melodieuze karakter). Niet enkel in de tekstuele sfeer maar ook over de gehele muzikale lijn van “13th Star” is de donkerte ingetreden. De twee hoofdverantwoordelijken daarvoor zijn multi-instrumentalist (maar vooral bassist) Steve Vantsis en producer Calum Malcolm. Steve Vantsis maakt alweer een tijdje deel uit van de begeleidingsgroep van Fish. Op “13th Star” ontpopt hij zich eigenlijk pas voor de eerste keer als de muzikale partner van de Schotse zanger. Waar op “Fields Of Crows” oud Big Country gitarist Bruce Watson nog de muziek in elkaar draaide, is dat spreekwoordelijke stokje nu dus overgedragen aan Vantsis. Ik kan concluderen dat dit een zeer verstandige keuze is geweest. De behalve basspeler ook zeer verdienstelijk gitarist, toetsenist en sample expert weet perfect de gevoelsstemmingen van Fish te verpakken in donkere, dreigende, duistere, agressieve en herfstachtige muzikale sfeerbeelden. Daarnaast heeft Fish ook nog de uitstekende Schotse producer Calum Malcolm op de kop getikt. De goede man heeft een prima staat van dienst. Hij werkte in het verleden al met zeer aardige artiesten als Clannad, Simple Minds en The Blue Nile. Ook was hij al eerder betrokken bij werk van Fish, namelijk bij de geremasterde versie van de eerste soloplaat van Fish “Vigil In A Wilderness Of Mirrors”. Calum Malcolm heeft met “13th Star” werkelijk een topprestatie geleverd. Erg subtiel bij de rustige nummers (zeg maar in de stijl van The Blue Nile) en bombastisch op andere momenten (denk aan de Simple Minds). Dankzij de moderne samples die er op gedetailleerde wijze in zijn verweven – een moderne progplaat. We genieten van gitaarpartijen zoals Porcupine Tree ze placht te spelen en het veelal ondersteunende toetsenwerk van Foss Paterson in de traditie van Phideaux, Rick Wright (vooral tijdens zijn soloplaten) en het werk vanuit het Hogarth tijdperk van Mark Kelly (?!?). Het is wel een plaat die je in een keer moet luisteren. Vrijwel alle nummers lopen onopvallend in elkaar over. Erg is dat zeker niet, de plaat grijpt je ruim vijftig minuten vol bij de keel. Vanaf de agressieve gitaar aanslagen bij Circle Line tot het zeer melancholische en afsluitende 13th Star. De goede man is misschien dan wel teleurgesteld in het verloop van zijn privé-leven, over deze plaat kan Fish erg tevreden zijn.

“13th Star” is na een paar weken intensief beluisteren al gelijk een topplaat geworden. Maar belangrijker, door de zware songstructuren ook nog eentje met groeimogelijkheden. Het niveau van klassieker “Vigil” haalt “13th Star” niet, maar deze plaat kan zeker samen met de al eerder gememoreerde cd’s “Sunsets On Empire” en “Raingods With Zippos” vechten om de fel begeerde tweede plaats in de Fish discografie. Fish is weer terug in de top van de prog-eredivisie en dat is al een prestatie op zich!

Sander Kok