Met “Godspeed” zijn we aanbeland bij het derde album van Fish On Friday. Tot nu toe heeft het sympathieke Belgische producentenduo William Beckers en Frank van Bogaert mij altijd positief weten te verrassen; sterke nummers met een duidelijke kop en staart, productioneel tot in de puntjes verzorgd en met prachtig artwork.
Het eerste dat opvalt op deze nieuwe plaat is dat Fish On Friday nu echt een band is geworden. Op het vorige album “Airborne” werkten Nick Beggs, Marty Townsend en Marcus Weymaere enkel als gast mee. Kennelijk is die samenwerking zo goed bevallen dat zij nu vast deel van de line-up uitmaken. Namen om trots op te zijn natuurlijk. Overigens blijft het duo Beckers Bogaert verantwoordelijk voor het schrijven van al het materiaal. Als gast is Theo Travis (o.a. Steven Wilson) aangetrokken en voor het eerst komt dit album op een label uit (Esoteric Antenna). Beide zijn ongetwijfeld mede te danken aan Nick Beggs (zijn project Lifesigns kwam op hetzelfde label uit). Uit dit alles spreekt een gezonde ambitie om de lat weer iets hoger te leggen.
Qua stijl gaan de heren verder waar ze gebleven zijn en dat betekent sterke liedjes die passen in het hokje symfonische pop. Maar voor het zover is, opent de band met het ijzersterke titelnummer Godspeed. Deze track wijkt wat af van wat we gewend zijn. Ten eerste duurt het nummer dik tien minuten, waar het duo eerst altijd vasthield aan radiovriendelijke speeltijden. En dat pakt bij deze song erg goed uit. Mooie tempowisselingen, sterke melodieën en prachtig toetsenspel maken het tot het beste wat de band tot nu toe heeft gemaakt. Met name de laatste fase van het nummer doet prachtig episch aan en bevat een heerlijke gitaarsolo van Marty Townsend. Dit smaakt naar meer!
De rest van het album is een voortzetting van wat we op de eerste twee albums van het duo al mochten beleven. Mooie melodieën, refreinen die je zo meezingt en dit alles in een prachtige productie. Deze mannen verstaan hun vak uitstekend! Ik vind ook dat Frank van Bogaert een steeds betere zanger wordt. Neem het warme She Colours The Rainbow waarin zijn stem geweldig klinkt. Ook het gebruik van achtergrondzangers en -zangeressen geeft de muziek van Fish On Friday een meerwaarde.
Ook op dit album is geen enkel teleurstellend nummer te horen. Alles klinkt als een klok. Toch blijft bij mij het openingsnummer er met kop en schouders bovenuit steken. Van mij mag de band die kant nog verder verkennen. Ik wens ze godspeed!
Maarten Goossensen