Schot – Silmarillion – “Script For A Jester Tear’s Tear” – Doorbraak – Pinkpop – Kayleigh – conceptplaat – drank – ruzie – Loreley – breuk – Steve Hogarth – “Vigil”
Aangezien de Schotse bard Fish één der markantste persoonlijkheden is binnen de symfonische wondere wereld leek mij een paar steekwoorden genoeg in plaats om er maar weer eens een flinke bio tegenaan te gooien. Het verhaal van Derek W. Dick is bekend genoeg voor iedereen die ‘onze’ muzieksoort een warm hart toedraagt. Omdat Fish nu eenmaal één van ons is hebben we er ook allemaal een mening over en werd er dus nogal wisselend gereageerd op het plan om, ter ere van het 20-jarig jubileum, het concept album “Misplaced Childhood” in zijn geheel op de planken te brengen. De zuurpruimen kregen ongelijk want het werd een succes! Alle zalen zaten vol en de kritieken waren lovend. Dat de uitvoeringen soms ernstig te kort schoten werd voor lief genomen en de grote grijze beer werd door een ieder haast doodgeknuffeld. Nadat mijn collega Dick Van der Heijde een positieve review had afgeleverd van de dubbel cd is aan mij de schone taak de dvd nader te bestuderen.
Deze dvd is een weinig verrassende release. Dat de hoes getekend zou worden door Mark Wilkinson mag geen surprise zijn, dat deze wederom schitterend zou zijn evenmin. De setlist is precies dezelfde als de eerder uitgebrachte dubbel cd. Eerst een aantal solo krakers en daarna in zijn geheel “Misplaced Childhood” en afgesloten met enkele Marillion klassiekers. De hoofdmoot komt zoals bekend uit het wijnjaar 1985; enkel de datum van uitvoering ten opzichte van de cd is anders. De cd werd opgenomen in Tilburg (013) en deze dvd werd in dezelfde week in onze hoofdstad Amsterdam (Paradiso) geschoten. Dit alles speelde zich af in november 2005. Grootste verschil met de cd is dan toch echt enkel en alleen de bijgevoegde beelden. Niet dat dit een te onderschatten verschil is maar dit terzijde.
Vroeger maakten we ons altijd zorgen wie nu weer de partijen van de gladiatoren van Marillion moest overnemen, maar tegenwoordig is het zorgelijker of Fish wel goed bij stem is dan het muzikaal gebodene. Buiten dat de vis een paar octaven lager is gaan zingen valt het niveau reuze mee deze avond. De goede man is de laatste jaren duidelijk weer wat vooruit gegaan. Desalniettemin is het toevoegen van een ijzersterke achtergrondzangeres de beste keus die Fish de laatste jaren heeft gemaakt. De soulvolle Deborah French heeft een stem als een huis en vult de steeds rauwer zingende zanger perfect aan. Dat oudgediende Frank Usher zich meer tokkelend dan glijdend door het Misplaced materiaal heen duwt is ook al geen verrassing meer. Misschien dat de tegenwoordig zwaarder dan zijn oude baas zijnde Steve Rothery toch eens een clinicje kan geven. Andere gitarist Andy Trill heeft beduidend minder moeite met deze klassieker en gaat lekker zijn gang op deze dvd. Toetsenist Tony Turrel zorgt voor een fijne en warme ondersteuning (al had hij wel wat meer vooraan in de productie mogen staan), zodat de drums van Josh Tonks en basaanslagen van Steve Vantsis lekker opvallend op de achtergrond een partijtje mogen meespelen.
Beeld
Deze gedigitaliseerde schijf is in breedbeeld kwaliteit geperst. Dit 16:9 formaat biedt de kijker een behoorlijk strak beeld. De cameraposities zijn goed bezet en de producer heeft wijselijk besloten om niet als een gek alle verschillende posities er in sneltreinvaart doorheen te jagen. Verwacht geen super professioneel kwaliteitsniveau maar het geheel is alleszins redelijk te noemen.
Geluid
Het geluid is zeker niet slecht. Het live gevoel komt je tv uit spatten en er is voor gekozen om het allemaal zo puur mogelijk te houden. Je krijgt zoals het is en geen poespas er omheen om alles een beetje op te vijzelen. Het is dus een eerlijke release van deze charismatische zanger. Bevalt het je allemaal niet, dan lijkt mij het geen goed idee om in deze tijden een concert van Fish te gaan bezoeken.
Extra’s
Als enige extra is voor verreweg de makkelijkste oplossing gekozen. Er staat namelijk een interview op met de man met het ‘Heart Of Lothian’. Het is voor interviewer Jon Hotten gewoon een kwestie van rekenen. Fish geeft namelijk standaard een antwoord van een kwartier, dus als je een uur tot je beschikking hebt dan is het een makkelijk rekensommetje hoeveel vragen je kan stellen.
Weer eens een leuke release van de oud houthakker, niet zaligmakend maar zeker onderhoudend. Nog altijd kan de man voor een avondje vol met muzikale nostalgie zorgen. Maar als je “Misplaced Childhood” echt in zijn volle glorie wilt horen, zou ik gewoon de geremasterde dubbel cd kopen.
Sander Kok