Fictieve enquêtevraag onder een aantal bands: stel, je wilt een cd opnemen en hebt voor ongeveer 38 minuten aan goede ideeën. Wat doe je?
En hierbij een aantal mogelijke antwoorden:
Dat onze landgenoten uit Dordrecht, Footfalls, op deze enquête antwoord a zouden geven is beslist niet het enige positieve wat er te melden valt over deze 12,80 meter.
Wat biedt Footfalls ons? De muziek lijkt in de eerste plaats een gothic achtergrond te hebben, maar kent ook meer mainstream elementen van rock, metal en last but not least wat jazz en klassiek. Temeer daar het ook nog een Nederlandse band is, ligt een vergelijking met The Gathering voor de hand, al lijkt de stem van zangeres Evelyn van der Horst meer op Anouk dan op Anneke van Giersbergen. Ook de liefde van de band voor Tool is hoorbaar.
De show wordt op “7 vadem” vooral gestolen door het ietwat René Rutten-achtige gitaarwerk van Gédeon Dérogée en het prominente pianospel van Robert van Herk. Deze combinatie brengt een dreigend sfeertje over een groot deel van de plaat. Die sfeerschepping komt heel mooi naar voren op Unchained. Dit nummer doet overigens qua compositie nog wel wat chaotisch aan, maar dat risico ligt al snel op de loer bij een band die zijn inspiratie uit zoveel verschillende bronnen put. Niettemin bevalt het volgende nummer, het rustige Craving mij duidelijk beter. Mine roept wederom de spanning tussen gitaar en piano op: beide opereren hier wat meer naast elkaar dan geïntegreerd.
Step Aside begint met een verfrissende gitaarmelodie om in tamelijk vertrouwd gothic territorium te eindigen. En die relatief standaard gothic setting legt toch een zeker pijnpunt bloot dat het gehele album al een beetje suddert: de zang van Van der Horst is toch wat beperkt. Ze heeft beslist potentie, maar gaat nu toch nog wel vaak de mist in zodra de zangpartij een verhoging wenst. En dat is jammer, want het leidt af van de verder erg fraaie muziek. De vergelijking met Anouk legde ik niet voor niks, maar de stem van deze Haagse past wel iets beter bij háár muziek (ietwat overgeproduceerde, tamelijk zouteloze polderrock), maar juist tegen de gebruikelijke wat droge gothic sound stoort een dergelijk stemgeluid wat. Misschien is het een kwestie van verder ontwikkelen, misschien moet er volgende keer wat meer budget tegen de studioproductie aan, misschien moeten de composities volgende keer een wat andere kant op. Feit is dat voor mij op dit moment de band weliswaar ‘veelbelovend’ is, maar dat op dit punt iets moet gebeuren, omdat de belofte anders niet waargemaakt wordt. De recensie dreigt wat in mineur te eindigen en dat is zeker niet de bedoeling, want “7 vadem” van Footfalls is wel degelijk een veelbelovend (ook zonder aanhalingstekens) debuutalbum. Nog geen meesterwerk, want buiten het al genoemde punt, mag daartoe de interne samenhang bÃnnen de composities ook nog wel iets omhoog, zeker als volgende albums wat langer worden. Wel een goede plaat, een die je vaker op wilt zetten en niet alleen omdat afsluiter Ventilation naar meer smaakt.
Casper Middelkamp