Essen, van FrankAlbum

De kans dat je nog nooit iets van de hand van Frank van Essen hebt gehoord is klein. Wij symfomanen kennen hem vooral als drummer en violist van Iona, van het album “Auri” dat dit jaar uitkwam en van het eerste Dilemma album “Imbroccata”. Maar zijn voornaamste werk is het maken van strijkorkestraties via zijn bedrijf Strings Attached. Zo hoorde je zijn orkestraties onder andere bij Martin Garrix, Marco Borsato, het tv evenement The Passion, Glennis Grace, Tjeerd Oosterhuis en Armin van Buren. Daarnaast maakte hij dus ook nog tijd vrij voor zijn soloalbum dat via een succesvolle crowdfund actie werd gefinancierd.

Dat de kwaliteit van dit album van een enorm hoog niveau is zal je wellicht niet verbazen. Frank van Essen is een vakman die een productie weet neer te zetten waar je je vingers bij aflikt. Met name onder de koptelefoon komt het album helemaal tot leven en voert de muziek je mee naar prachtige plaatsen. Soms fluisterzacht en fragiel en dan weer stomend en vol kracht. Bij sommige stukken ben je geneigd je adem in te houden en op een ander moment lukt het juist niet om stil te blijven zitten.

Die hoge kwaliteit zit hem zeker ook in de mensen achter de muziek. Iedereen die Frank van Essen bij Iona aan het werk zag weet dat hij een zeer goede drummer en violist is. In beide instrumenten weet hij ook nog eens heel veel gevoel te leggen. Dave Bainbridge kennen we van Iona, Lifesigns en Celestial Fire. Zijn bijdrage is prachtig op dit album. Luister maar naar zijn kenmerkende solo’s in Labyrinth en Introspection. Prachtig hoe zijn solo’s de boel als het ware doorklieven. Voor de basgitaar wist hij Jimmy Johnson te strikken. Hij speelde eerder met onder anderen Allan Holdsworth, Roger Hodgson en Planet X. En dan is er ook nog Troy Donockley, zijn voormalige collega bij Iona die nu vooral bij Nightwish te horen is. Zijn spel op de uileann pipes en diverse fluiten stuwen de muziek naar grote hoogte.

Prachtig hoe folk, ambient, filmmuziek en symfonische rock tot een prachtig geheel vermengt worden waarbij het Iona-gevoel nooit ver weg is. De eerste drie tracks op dit instrumentale album zijn pareltjes die ingetogen beginnen en die een fenomenale opbouw hebben. Wat Frank van Essen heel goed doet, en dat is bij instrumentale muziek cruciaal, is het vasthouden van je interesse. De tempowisselingen zijn sterk en goed gedoseerd waardoor het muzikale landschap steeds weer verandert. Cats In The Bakery Is een lekker opgetogen tussendoortje. Vrolijke melodie en prettige reels op de viool. En ook hier weer een sterke gitaarsolo. Origins en Introspection zijn naar mijn mening de beste tracks van het album.

Als laatste mag ik het schitterende artwork niet ongenoemd laten. Bertil van Wieren schoot een aantal fantastische foto’s met Frank van Essen in Noord-Ierland en weet de stijl van het album perfect in fotografie te vangen.

Sanctum is Latijn voor ‘Heiligdom’ en dat is wat je betreedt wanneer je dit album beluistert.

Maarten Goossensen