Free LoveAlbum

Veel bands wagen zich aan het coveren van Led Zeppellin’s Kashmir. Dat is begrijpelijk want bewerkingen van het nummer passen met hun gedreven ritme en hun oriëntaalse melodie uitstekend in velerlei stijlen, van hiphop tot heavy-metal en van jazzrock tot prog. Wie kent nog die zinderende versie van de Dixie Dregs of die lange uitvoering van het Belgische Now? De heren Plant en Co kunnen de royalties-bel weer horen rinkelen want het Japanse Free Love opent hun debuut cd “Apocalypse” met een stormachtige versie van dit legendarische nummer.

Dit is de meest bizarre Kashmir die ik ooit gehoord heb. Minutenlang is het volledig onherkenbaar en leven de bandleden zich helemaal uit in een stuk psychedelische jaren ’70 hardrock. Het ritme is log, de bas diep en de wervelende orgelsolo richting Deep Purple uitstekend. Het nummer krijgt steeds meer herkenbaars als de zang inzet, die met z’n emotionele klank niet al te prettig om te horen is. Net als je er met heerlijke tapijten toetsen en een raspende gitaar om je oren lekker inzit, krijgt het nummer middels een knip een abrupt einde. Dat de heren Free Love de originele compositie behoorlijk geweld aan hebben gedaan lijkt me duidelijk.

Ook het tweede nummer, het instrumentale Spiral, kent de nodige merkwaardige wendingen. Het zal de Japanse cultuur wel zijn, maar ik als Westerling vind de opbouw ervan volstrekt onlogisch. Wat ik wel lovend vind is de manier waarop de vier elkaar weten te vinden in de muziek. Er straalt echt wat van uit. In het haast hypnotiserende begin spelen de gitarist en de toetsenist lustig hun partijen. En de bassist weet samen met de drummer het energieniveau van Spiral maximaal te maken. Wel is het spijtig dat het drumstel klinkt alsof het in een kerk of hangar is opgenomen. Aan de andere kant past deze Bonham-sound wel goed bij het retro aspect van het album.

Kami-No Chishiki is een onvervalste ballade die stijf staat van de strings en zo in de Sixties had gepast. Hiermee zijn de belangrijkste pijlers van het groepsgeluid al genoemd. Retro, psychedelica en hardrock. Dat het album bij Musea is uitgebracht deed mij hard zoeken naar het originele jaar van uitgave. Dat vond ik natuurlijk niet. “Apocalypse” is toch echt een hedendaags werkstuk.

Island doet denken aan het Franse Nemo. Het bevat een even grote dampende portie psychedelische hardrock vol creativiteit en geestdrift in een tamelijk toegankelijk kader. Ook Free Love is op z’n sterkst in de instrumentale passages, getuige de lange orgelsolo. Wel dient opgemerkt te worden dat Nemo gewoon een klasse beter is.

Uit bovenstaande zou je kunnen concluderen dat Free Love ten prooi is gevallen aan een gigantisch gebrek aan variatie en dat daardoor dit album halverwege inkakt als een ongehoorde plumpudding, maar niets is minder waar. Vanaf de helft van het album weet Free Love haar stijlen wat explicieter te brengen. Zo is Maze Of Psycho een door een drumsolo voorafgaand nummer waar de component psychedelica het duidelijkst is. Steeds meer komt er een vervormde gitaar in beeld totdat het nummer helemaal loos gaat à la Space Truckin’ van Deep Purple.

Umi-No Koe is een weinig opvallend nummer met een zeer opmerkelijke finale waar heerlijke bombast en irritante cirkelzaaggitaar naast elkaar staan. Ook komt de band hier met ijzig snijdende toetsen en het ritme is er ziedend. Ik vraag me dan ook af wat een dergelijke passage daar doet, wat het doel is. Het lijkt wel of er enkel en alleen getangramd is voor de complexiteit.

Het afsluitende Shangri-La duurt ongeveer 19 minuten en dat zijn er een paar teveel. Met een gedeelte dat alleen maar te omschrijven valt als ‘pokkenherrie’ pleegt de band waarlijk muzikale harakiri. In het kwartier daarvoor is Shangri-La juist zo goed, zo boeiend. Een basriff, die ontleend is aan de oude hardrock, vormt er het decor voor veel interessante momenten waaronder een keur aan synchrone loopjes, uitbundige samenzang, Dream Theater-achtige harmonieën en vooral veel sfeer die de fan van Led Zeppelin wel zal bevallen.

Free Love heeft met “Apocalypse” een debuut gemaakt dat smaakt naar meer. Het leuke is, als je deze cd koopt krijg je de muziek er gratis bij. Wat een generositeit.

Dick van der Heijde