Tijdens de eerste wereldoorlog kwamen veel soldaten thuis met grote psychische problemen. Lichamelijk waren ze in orde, maar geestelijk zaten ze tegen waanzin aan. In die tijd dacht men dat deze problemen ontstonden door de luchtverplaatsing die je onderging als er vlakbij een granaat ontplofte. Dit fenomeen kreeg al snel de naam ‘Shellschock’. Ook onder actieve soldaten kwam dit voor. Het Britse leger kon hier weinig begrip voor opbrengen en liet vele van deze soldaten die, zoals we nu weten leden aan posttraumatische stress, zonder pardon wegens desertie executeren. Pas eind 1915 werd er in de politiek besloten dat deze mannen in psychiatrische ziekenhuizen behandeld moesten worden.
Toen Andy Nixon en Pete Riley zich verdiepten in dit onderwerp waren ze diep geschokt. Ze maakten er het onderwerp van op hun nieuwe ep “Sick To Death”. Samen met de eerder uitgekomen ep’s “Rain”, “The Wait” en het geweldige studioalbum “Rain” uit 2013 levert Freedom To Glide hier een indrukwekkende serie af rondom het thema oorlog.
Evenals op het album “Rain” zijn het ook hier de indringende teksten die je weten te raken. Deze mannen weten de waanzin van oorlog en alles wat er mee te maken heeft uitstekend en vol emotie in woorden uit te drukken. Ook qua muziek blijft het duo de lijn van het eerder uitgebrachte werk volgen. Vier sfeervolle nummer die in eerste instantie aan de muziek van Pink Floyd doen denken. Opener A Better Way heeft een prachtige opbouw, met sfeervol gitaarwerk en krachtige zang. No White Stone heeft een meer akoestische inslag en lijkt qua melodie sterk op het nummer Rain van het gelijknamige album. De snerpende gitaarsolo van Andy Nixon snijdt diep in je ziel, prachtig. Afsluiter Shell shocked raakt vooral door de verhalende teksten die je niet onberoerd zullen houden. De orkestraties en de akoestische gitaar zorgen voor een mooie sfeer en tegen het einde wordt de waanzin van het geheel duidelijk gemaakt met meer bombast door middel van zware gitaren.
Het moge duidelijk zijn dat het niveau van alles wat dit duo tot nu toe gemaakt heeft zeer hoog is. Alle ep’s vormen samen met het album een indrukwekkend oorlogsmonument. Ik ben benieuwd waar de mannen in de nabije toekomst hun tanden in gaan zetten.
Maarten Goossensen