Frequency DriftAlbum

Om iedereen gelijk maar uit te droom te helpen: de gitarist in deze band welke luistert naar de naam Sebastian Koch, heeft dan weliswaar dezelfde naam als de bekende Duitse Zwartboek acteur maar dat is zeker niet dezelfde persoon.

Frequency Drift is een Duits gezelschap dat bestaat uit vijf mensen. Dit vijftal brengt met “Personal Effects (Part One)” haar debuut cd uit. De vier Duitse mannen en één Duitse vrouw hebben lef en komen gelijk met een ambitieus concept op de proppen. Het verhaal speelt zich af op de 27ste van april 2046 en is geschreven met als inspiratiebronnen de sci-fi films / tv series Bladerunner, Ghost In The Shell, Cloverfield, Lost en Cowboy Bebop in het achterhoofd. De vrouwelijke hoofdpersoon is River die moet overleven in haar strijd tegen de zogenaamde Diomedeidae Foundation en, wat bijna nog lastiger is voor River, haar constant achtervolgende herinneringen aan vroeger tijden. Helaas is er niet voor gekozen om de teksten toe te voegen, maar om het verhaal in stripboekvorm in het cd-boekje te plaatsen. In negen bladzijden wordt het verhaal uit de doeken gedaan. Het ziet er prima uit maar aangezien er enkel tekeningen staan en geen enkele tekst kun je er helaas ook niet al te veel uit opmaken.

Tot zover het verhaal en dan nu maar over naar de muziek. Tijdens de beluistering van deze cd komt regelmatig de cd “Posthumous Silence” van het eveneens uit Duitsland afkomstige Sylvan naar boven drijven. Het grootste verschil zit hem in de vrouwelijke vocalen. Zangeres Katja Hübner doet zaf en toe denken aan Elfonia / Stream Of Passion zangeres Marcela Bovio. Beide dames hebben dezelfde klankkleur mede omdat het net klinkt alsof de vrouwen met een licht dicht geknepen neus hun teksten staan in te zingen. Zoals zo vaak bij concept cd’s loopt de muziek de volle 61 minuten in elkaar over en is dit ruime uur onderverdeeld in negen verschillende gedeeltes. Het muzikaal gebodene gaat ook alle kanten op zonder dat het geforceerd overkomt en het concept geweld aandoet. Fraaie soundscapes-achtige gitaar aanslagen worden afgewisseld met stevige passages waarbij de eerder genoemde Sebastian Koch stevig van leer trekt. De hoofdrol op deze cd is echter weggelegd voor toetsenist Andreas Hack. Alhoewel de goede man geen mega solo’s speelt is hij wel constant aanwezig om met zwierige toetspartijen en allerlei moderne ritmes en geluidjes de boel van de nodige spanning te voorzien. Overigens doe ik Andreas Hack ernstig tekort om hem enkel als toetsenist te betitelen, want hij is namelijk het brein van Frequency Drift. Hack heeft namelijk alle teksten en muziek geschreven en is daarnaast ook nog eens verantwoordelijk voor de productie, de arrangementen en het mixen van deze cd.

Als je van conceptmatige symfo houdt met een verhaal waarin je je kan vastbijten is deze cd van Frequency Drift misschien wel de ideale tafelgenoot. Een prima plaat die gezien de subtitel die deze cd draagt nu al doet uitkijken naar “Part Two” uit de cyclus.