Fright PigAlbum

Krankzinnig of geniaal. Dat dit dicht bij elkaar kan liggen bewijst deze band uit het platteland van Amerika. Fright Pig is een ‘pekari’ gebaseerde muzikale entiteit, die met hun debuutalbum de diepste angsten van het leven op de boerderij bloot legt. De invloeden van deze band zijn wonderbaarlijk en in hun muziek combineren ze alle soorten van progressieve muziek, symfonische rock, heavy metal en vele stromingen van ver daarbuiten. Of zoals ze zelf aangeven, alles wat de oude transistorradio kon ontvangen in de boerenschuur. In de eerste gehooropslag moet ik dan ook denken aan een andere band die een mengeling maakt van jaren zeventigachtige symfo, namelijk The Flower Kings.

Het album opent met Re:Creation op een Steven Wilson achtige wijze. Het nummer bouwt vervolgens langzaam op naar een stevige versie van een Flower Kings nummer. De jaren zeventig invloeden van zowel de symfonische bands als Yes, Genesis en ELP wordt vermengd met die van metalbands uit dezelfde tijd zoals Argent, Led Zeppelin, AC/DC, Triumverat en Deep Purple.

Natuurlijk brengt een dergelijk gezelschap ook het plattelandleven met zich mee, waardoor ook de folkmuziek van invloed is. Op The Claustrophobia Of Time wordt de Amerikaanse Country stijl verwerkt in hun muziek en op Incident At Pembroke hoor ik een overeenkomst met onze Tilburgse (Hilvarenbeekse) volksband RK Veulpoepers BV. Hetzelfde nummer heeft ook invloeden van de Keltische folkmuziek, denk aan Blackmore’s Night.

De muzikanten op dit album beheersen hun instrumenten uitstekend. Als je zeven jaar lang in een boerenschuur niet anders hebt kunnen doen dan oefenen, moet je je instrument natuurlijk ook wel goed kennen. Anderzijds moet je bedenken dat de meeste muziek is geschreven op een autoharp en een oude zaag die nog in de boerderij lag. Oprichter en initiatiefnemer van de band is het grootste en gemeenste varken Fright Pig. Hij bespeelt op meesterlijke wijze alle toetsen en heeft alle nummers gecomponeerd. Hij wordt bijgestaan door Thumper op drums, Hogg Wilde op basgitaar en verder een handjevol gitaristen. Alle muzikanten, die in deze band duidelijk onder een synoniem spelen, zijn talentvolle muzikanten die hun sporen al hebben verdiend in succesvolle progressieve bands. Hun ware identiteiten zullen we waarschijnlijk nooit achterhalen, maar zo te horen zijn het zeker niet de minste.

Op het instrumentale Barque At The Lune horen we Makon Baykon op gitaar. Op het vingervlugge gitaarspel van Baykon kunnen Yngwie Malmsteen en Steve Vai jaloers zijn. Verder horen we in dit nummer ook Fright Pig die de toetsen vakkundig beroert. Het samenspel tussen beide spelers is geweldig, denk hierbij aan Ritchie Blackmore versus John Lordachtige uitdagingen en duellering. Thumper voegt hier dan ook nog zijn drumkunsten aan toe. Op Presumido horen we wederom het geweldige gitaargeweld van Baykon, die ongetwijfeld een klassieke opleiding moet hebben gehad.

De zang op het album wordt verzorgd door Pig Maillion, die toch wel heel erg bekend klinkt. Op The Meaning of Dreams klinkt hij zo bekend dat ik het repertoire van The Flower Kings, Transatlantic, Kaipa of Spock’s Beard ben nagelopen. Ik kan mijn vinger er niet opleggen, maar denk aan Roine Stolt, Neal Morse, Tomas Bodin, Hasse Fröberg of Patrick Lundström. Op Darkest of Forms evenaren zijn zangkunsten dan weer die van Peter Gabriel, ten tijde van “The Lamb Lies Down On Broadway”. Dit hele nummer heeft dan ook erg veel weg van In The Cage, waarbij de pekari’s weg proberen te komen van de nachtelijke schimmen op de boerderij – “Get me out of this barnyard!”

“Out Of The Barnyard” herbergt nog veel meer geniale vondsten en vreemde eigenaardigheden. Het transistortje in de boerenschuur van Fright Pig heeft waarschijnlijk nog veel meer teweeg gebracht dan iemand kan vermoeden. Zoals de meeste mensen van mijn leeftijd nog wel weten, ontvangt een dergelijk radiootje veel ruis en soms worden meerdere zenders door elkaar ontvangen. In de boerenschuur van Fright Pig moet het ook zo zijn gegaan. Ooit de combinatie van Iron Maiden en Genesis gehoord?

Het album wordt afgesloten met het langste nummer, The Claustrophobia of Time. Alle hierboven genoemde invloeden komen nogmaals terug en de muzikale trukendoos wordt nogmaals helemaal opgetrokken. Van country tot heavy metal, alle invloeden die op een of andere wijze de boerderij zijn binnen gekomen, worden uitgesponnen en verwerkt in een ratjetoe van muzikale invloeden.

Het is moeilijk om de muziek van Fright Pig in één woord te omschrijven, maar als ik in de stijl van mijn openingszin mag besluiten, dan zou ik zeggen: Te Gek!

Mario van Os