Fuchsia Album

Dit is het soort platen waar Esoteric Recordings oorspronkelijk voor bedoeld moet zijn: een volslagen onbekend bandje, een plaat die inmiddels een legendarische status heeft gekregen en een verhaal met een happy end. En als bonus nog een potje muziek dat zeer te pruimen is.

Fuchsia, een verwijzing naar een karakter uit Mervyn Peake’s fantasyroman “Gormenghast”, werd opgericht door zes studenten aan de universiteit van Exeter met zanger en gitarist Tony Durant als opperhoofd. Het bijzondere aan de band, zeker voor die tijd, was de ongewone bezetting: bas, gitaar, drums en strijkerstrio. Een classic rock trio naast een klassiek trio, netjes verdeeld over de sexen. De muziek van de band is een mooie combinatie van Britse folkrock en de progressievere Canterbury rock. Door de toevoeging van strijkers ligt een vergelijking met ELO voor de hand, maar dat is een beetje uit de lucht gegrepen. Ik moet meer aan vroege Yes denken en, door de stem van Durant, aan Peter Hammill, maar dan zonder alle gitzwarte doodsnood.

Alle stukken op het album zijn geschreven door Durant en moeten in 1971 als muziek van een andere planeet geklonken hebben. Tegendraadse violen, esoterische sferen en expres in het wild meanderende melodieën; Durant wilde heel nadrukkelijk wegblijven van de geijkte songstructuren. In de songteksten komt af en toe de aanduiding ‘chorus’ voor, maar voor normale coupletten en refreinen was dit bandje te gedistingeerd.

Het is wel een op en top Engels bandje, je hoort de High Tea er bijna bij. Denk aan de zeer vroege Pink Floyd, Nick Drake en ergens ook XTC. Hoewel er dus geen al te herkenbare liedjes worden gespeeld, is de muziek toch zeer toegankelijk. De combinatie van akoestische gitaren en strijkers is zeer aantrekkelijk en de naief-lievige zang werkt erg goed. De muziek is zowel aandoenlijk als razend knap en die combinatie zorgt ervoor dat je blijft luisteren.

“Fuchsia” kwam in 1971 uit op het splinternieuwe en zeer kort gebruikte label Pegasus Records, dat – op één advertentie in de Melody Maker na – helemaal niets deed aan de promotie van het album. Geen wonder dus dat zowel de plaat als de band een zachte dood stierven, binnen een jaar was Fuchsia ter ziele.

In de jaren ’80 ontstond een kleine hype rond de plaat, die inmiddels natuurlijk zeldzaam geworden was (de oorspronkelijke lp gaat niet voor minder dan € 400,- over de toonbank) maar het duurde nog tot 2005 voordat een eerste heruitgave verscheen. Tony Durant, die inmiddels naar Australië geïmmigreerd was, waar hij jingles schrijft, blies zijn band nieuw leven in en toert ook nu nog met een versie van Fuchsia, waar verder geen oorspronkelijke leden meer in zitten.

Deze heruitgave van Esoteric is puntgaaf, al in de muziek niet helemaal zonder flutter en wow geremasterd. Geeft allemaal niks, draagt allemaal bij aan de authenticiteit. “Fuchsia” is een extreem ouderwetse, maar daarom niet minder fijne plaat. Liefhebbers van Renaissance weten genoeg.

Erik Groeneweg