GalleonAlbum

Hello!

Zingt Göran ons hartelijk tegemoet. Hallo! Daar zijn we weer! Is There Anybody There? Zingt de lange bassende zanger ons dan. Ja, natuurlijk, Göran. Duh! Wat dénk je dan? Dat we je bandje uit het oog verliezen? Natuurlijk niet. Dan schat je je bandje iets te laag in, Göran. Wat ons betreft hebben we reikhalzend uitgezien naar jullie achtste werkje. Wat ons betreft zijn jullie The Assemblers wat betreft het maken van puike neoprog. En wat ons betreft mag “Engines Of Creation” regelrecht de jaarlijstjes van 2007 in. Lekker plaatje breng je ons, Göran!

Vanaf de eerste luisterbeurt is het duidelijk: de nieuwe Galleon is een stúk steviger. En da’s mooi, want deze nieuwe injectie had Galleon toch eigenlijk ook wel nodig. Na het fantastische “Mind Over Matter” (1998) rommelde het nogal binnen de formatie, wat als gevolg had dat gitarist Micke Värn werd vervangen door Sven Larsson. Helaas stelde “Beyond Dreams”uit 2000 een beetje teleur, hoewel achter de schermen al uitgebreid gewerkt werd aan het uiteindelijk in 2003 uitgekomen dubbelaar “From Land To Ocean”. Deze bleek een ware tour-de-force, waarin werkelijk élk kenmerk van de neoprog ondersteboven werd gekeerd en uitgemolken. Hoewel een fraai resultaat, markeerde de voorganger feitelijk ook het einde van die formule. Nu zal Galleon het nooit écht lukken werkelijk te veranderen, toch zijn nieuwe elementen zo nu en dan broodnodig.

“Engines Of Creation” pakt het daarom even grondig als gemakkelijk aan. Kracht van de plaat is zonder enige twijfel het verschrikkelijk goede samenspel. Met inmiddels ook een nieuwe drummer in de gelederen, koos men voor een ruigere aanpak, zonder direct een sollicitatie te doen naar de progmetal-hoek overigens. Ook kozen de Zweden ervoor de composities gestroomlijnder en pakkender te maken. Zodoende hebben we een plaat gekregen waar praktisch net zoveel thematische rijkdom inzit als de hele voorgaande dubbelaar. Een goed voorbeeld ervan is het erg swingende en perfect opbouwende titelnummer Engines Of Creation, dat zich ook nog eens onderscheidt door verbluffend bas, gitaar, drum- en hammond-werk. Het visitekaartje van het nummer – overigens tevens gratis te downloaden via hun platenmaatschappij, is één van de vele hoogtepunten van deze sterke Galleon-plaat.

Thematisch gezien is “Engines Of Creation” een ecologisch vervolg op “From Land To Ocean”. Galleon is altijd al erg geïnteresseerd in de problemen van de wereld en draagt regelmatig oplossingen daarvoor aan. No One Wants This Orwell Land, zingt Göran in State Insane, en daarmee pakken we het thema vrij precies beet. Gooi de Matrix-trilogie, V For Vendetta en Dark City op een hoopje, en je hebt een aardig idee.

De plaat valt uiteen in twee gedeelten, verbonden door het korte instrumentale The Cinnamon Hideaway (mooie titel trouwens). Het eerste gedeelte bevat, na het korte, eveneens instrumentale A.I., vijf ijzersterke, korte tracks, die Galleon met nieuw vuur en passie tonen. Hierin klinken de Moog-synthesizers van Ulf Pettersson weer lekker vét, de bas van Fors nog nooit zo lekker, en blijkt gitarist Sven Larsson eindelijk aan zijn positie gewend. Na de pauze brengt Galleon ons nog drie, wat langere stukken. Deze blijken wat meer in het oude straatje van Galleon te passen, hoewel ook deze behoorlijk van leer trekken. Vooral Machine Mother is een heftige, en ik ga nog een keer vragen welke van Göran’s persoonlijkheden op de proppen kwam met die akelige lach! Muzikaal gezien haal ik het meeste genoegen uit het lange Monsters And Men, vooral omdat Galleon daar weer eens rustig de tijd neemt. Vooral het baswerk van Göran is daarin verbluffend sterk.

Deze Galleon-nieuwe-stijl bevalt mij erg goed. Het is als koffie, de smaak is loepzuiver, de bereiding van de koffiemelange is uitgebalanceerd en krachtig. De bonen zijn lekker zoet en kruidig gebrand. Doch bij dit alles kan gezegd worden: het is een sterk bakkie, dat de heren van Galleon ons laten drinken. Gelukkig houd ik van sterke koffie!

Markwin Meeuws