GalleonAlbum

Wie vaak naar sport kijkt ziet het regelmatig gebeuren: de geest van iemand wil nog wel, maar het lichaam laat het afweten. Gelukkig hebben muzikanten niet zo van doen met een dergelijk korte houdbaarheidstermijn en dan is er altijd nog ‘het album’ dat eventuele vergane glorie kan doen herleven.

Bij het Zweedse Galleon is zo’n weemoedige omkijk absoluut niet aan de orde en ik zie dat eigenlijk ook nooit gebeuren. “Mind Over Matter” is hun vijfde album en dateert uit 1998, maar het had net zo goed hun twintigste kunnen zijn van weet ik wanneer. In gedachte zie ik al voor me hoe de heren als grijze oude mannetjes in het bejaardenhuis nog steeds met hun neo-prog in de weer zijn, rollator of niet. Het vijf nummers tellende “Mind Over Matter” is zeker met het verstrijken der jaren een perfect staalkaartje van Galleons muziek gebleken. In de openingstrack Art Gallery is het bombast troef, in Operating Manual en Starborn ligt de nadruk op de pijler toegankelijkheid terwijl gevoel voor melodie, evenals ingetogenheid en een zinderende loomheid in House Of Plenty en The Wanderer worden geëtaleerd.

Alhoewel het debuut “Lynx” uit 1992 nogal tijdsgebonden klinkt laat de band met hun daaropvolgende albums toch steeds meer horen tijdloos te zijn. Dat kan zeker ook van “Mind Over Matter” gezegd worden. Dit album kent meer variatie dan gebruikelijk en tevens is er sprake van een toenemende mate van subtiliteit in de composities. De overgangen lopen gesmeerd, de thema`s hebben meer diepgang en voor de opbouw heeft men de tijd genomen. Zo gaat het afsluitende The Wanderer van start met langdurig getokkel op de gitaar ondersteund door baspedalen met sfeervol toetsenspel en voorzien van ingetogen zang.

Galleon heeft zijn fans (en daarmee ook zichzelf) een enorme dienst bewezen door zo gigantisch overtuigend met Art Gallery het album te openen. Hoor hoe Göran Fors er de huig uit z’n keel probeert te zingen. Hoor hoe hij de snaren van z’n Rickenbacker bas laat kletteren. Art Gallery mag dan ook gelden als mijn persoonlijke Galleon-favoriet. Dein ook mee op de met passie ingespeelde gitaarkabbels van Micke Värn. Word eveneens meegezogen door de rollende drums van Dan Fors en laat je net als ik in het gezicht slaan door het zowel statige als penetrante toetsenspel van Ulf Pettersson. Hier is een band zich behoorlijk aan het overtreffen. Aan het eind gooien de heren er nog een schepje bovenop met een stukje largo dat z’n weerga niet kent. Zelden hoor je muziek zo breed, zo meeslepend, zo gedragen.

Het is een goede zaak dat het daaropvolgende Operating Manual vrij eenvoudig begint, dan kunnen de hormoontjes weer tot rust komen. Deze luchtigheid krijgt z`n afwisseling met een mooi bedaard stuk kalmte dat op zijn beurt wordt opgevolgd door een passage vol spacey toetsenspel. Door dit interessante deel ontloopt Operating Manual trouwens het predikaat ‘niemendalletje’. Aan het eind van het nummer keert de luchtigheid weer terug en toch valt Galleon niet te betichten van knutselprog, daarvoor vloeit alles teveel.

Het sfeervolle Starborn is nog het meest een geheel. Het is weliswaar het kortste nummer van de plaat, toch duurt het nog ruim acht minuten. Dit nummer dat bol staat van de doedelzakachtige klanken vraagt er eigenlijk om terug te worden gesnoeid tot single, maar wees blij met wat je hebt, elke minuut is z’n seconden meer dan waard.

House Of Plenty is een exponent van de alom geprezen melodische kant van de band. De slepende en gedragen gitaar klinkt er magnifiek en zonder dat je het merkt is het nummer uitgelopen naar z’n volheid. Toch schort het wat aan de memorabelheid van de diverse passages. De pracht van het nummer blaast echter deze wat bleke spanningsboog helemaal weg. Dat laatste kan zeker ook gezegd worden van The Wanderer, het slotnummer. In mijn optiek ontbreekt het deze plaat (die ik echt uitstekend vind) aan een steengoede afsluiter, een nummer dat bijvoorbeeld in de lijn ligt van Art Gallery, de ijzersterke opener.

Al met al is “Mind over Matter” een plaat met eeuwigheidswaarde. Het maken van dit album ging niet van een leien dakje. Je ziet het vaak gebeuren dat een portie doorzettingsvermogen leidt tot grootse daden.

Dick van der Heijde