GallileousAlbum

Polen is een land wat tegenwoordig vrij prominent op de proglandkaart staat. Er komen veel releases uit dat land die zeer de moeite waard zijn en het herbergt een aantal bands die hoog aangeschreven staan binnen de progwereld. Helaas komt er ook veel muziek vandaan waar met moeite doorheen is te komen. Het album “Fosforus” van Gallileous bivakkeert er een beetje tussenin, waarbij de balans uiteindelijk naar de verkeerde kant doorslaat.

Het is al het zesde album van dit gezelschap en eerlijk gezegd vind ik het niet zo heel raar dat we deze band nog niet eerder opgemerkt hebben. We krijgen hier psychedelische spacerock voorgeschoteld die niet zo veel om het lijf heeft. De muziek wordt uitgevoerd door gitaar, bas en drums en hier en daar ingekleurd met wat toetsenwerk. Er wordt zeker niet slecht gespeeld, maar memorabel is het allerminst.

Het echte knelpunt is zoals zo vaak de zang. Die is gewoon niet zo aangenaam. Omdat de bijbehorende informatie op de cd wat summier is, moest ik het internet afstruinen om de juiste naam van de bandleden bij het juiste instrument te vinden. Pas toen kwam ik erachter dat het een dame is die hier de vocalen verzorgt. En toen had ik er toch al wel een aantal luisterbeurten opzitten. Anna Pawlus beschikt over een behoorlijk vlak stemgeluid. In combinatie met de ook niet al te spannende muziek resulteert dat in een album dat eigenlijk gewoon bijna vijftig minuten voortkabbelt. Ik vermoed overigens dat gitarist Tomasz Stoński hier en daar ook wat zang voor zijn rekening neemt, maar dat redt het album niet. Sterker nog, beide vocalisten beschikken niet over voldoende kwaliteit om een heel album vol te zingen.

De teksten zijn in het Engels met uitzondering van een tweetal nummers die in het Pools gezongen zijn. Overkoepelend thema lijkt de verschillende monsters en creaturen uit de films en verhalen uit het horrorgenre. Er is hier echter geen sprake van een conceptalbum, daarvoor staan de nummers te veel op zichzelf.

Hoewel de muzikanten hun instrumenten zeker beheersen, overtuigt dit album niet op muzikaal vlak. Voeg daarbij de uiterst matige zang en dat maakt dat je deze release rustig aan je voorbij kunt laten gaan. Deze is alleen voor de échte die-hard stonerfan.