GallowmereAlbum

Gallowmere is een vijfmansformatie uit West-Brabant, die al zo’n twee jaar bestaat in de huidige bezetting. Tegenwoordig duikt deze naam regelmatig op in de diverse Nederlandse concertagenda’s. Dit heeft ongetwijfeld alles te maken met de demo-cd die in oktober 2001 is verschenen.

Zelf omschrijft de groep haar stijl als een kruising tussen Pantera en Dream Theater met een vleugje The Gathering. Ik moet zeggen dat ik me hier maar zeer ten dele in kan vinden. Met name de laatste link kan ik niet helemaal leggen of die zou moeten liggen in het vrouwelijk zangwerk.

Wat allereerst opvalt bij het beluisteren van deze schijf is de gebrekkige productie, gedaan door bassist Gert-Jan Arlar. Kennelijk vindt hij zichzelf zeer belangrijk voor het totaalgeluid, want de bas is nogal oververtegenwoordigd in de mix en daar door sneeuwen met name de keyboards behoorlijk onder, om over de zang nog maar niet te spreken. Deze klinkt alsof die is opgenomen in één of andere onderaardse kelder en komt nauwelijks boven de instrumenten uit. Op zich niet zo heel erg, want het vocale gedeelte is ook direct de achilleshiel van Gallowmere. De stem van Mirjam Schuring is weinig inspirerend en boeiend te noemen. De composities -bijna allemaal van de hand van gitarist Conrad Hultermans- zijn duidelijk geschreven vanuit een metalen invalshoek en sterk gebaseerd op solide gitaarriffs. Vandaar de vergelijking met een groep als Pantera, die ook bekend staat om hun hakkende gitaarwerk. De vijf tracks op dit debuut bevatten hier en daar best leuke en verfrissende ideeën maar zijn over het algemeen toch nogal aan de voorspelbare kant. Waar heb ik dit eerder gehoord! De keyboards zijn ondergeschikt gemaakt aan het totaalgeluid en treden slechts zelden op de voorgrond. Ik zou Gallowmere dan ook geen progmetalband willen noemen maar een metalband met een toetsenman.

Een overtuigende eerste kennismaking met Gallowmere zou ik deze “Changes In My Mind” niet willen noemen. Een definitief eindoordeel hou ik echter achter de hand voor een eventuele volgend album van dit gezelschap. Dat er nog behoorlijk aan de sound gesleuteld moet worden om enig succes te oogsten lijkt mij geen verkeerde conclusie.

Joost Boleij