GazpachoAlbum

Let op: voor dit product geldt een muzikale bijsluiter; alleen in zijn geheel beluisteren.

“Missa Atropos”

Starring: Jan H. Ohme, Thomas Andersen and Jon-Arne Vilbo.
Also starring: Kristian Olav Torp and Mikael Krømer.
Introducing: Lars Erik Asp on drums.

Een mystieke zweverige vrouwenstem vult mijn huiskamer. Ik hoor een vrouw in verschillende talen tellen. Ik voel aan dat dit iets bijzonders gaat worden. Ik dim het licht. Ik ben er klaar voor.

De openingsscène is briljant. Het draait om een man die alle banden met de wereld verbreekt en vertrekt richting een afgelegen vuurtoren. Qua intensiteit doet deze scene niet onder voor de openingsscène van Inglorious Basterds. Hij gaat onder je huid zitten en broeien. Er wordt even tijd gegeven om op adem te komen en dan neemt het nummer je mee in een zinderende finale. Intense zang, een heftig solerende gitaar er doorheen en double bassdrum. Wat een climax!

De film neemt me verder mee. Intens, maar toch rustig. De zanglijnen zijn zo geweldig. Snail is een geweldige scene. Wat zit er een hoop gelaagdheid in dit nummer. De kleine gitaar van Mikael Krømer, het geluid dat we zo goed van “Night” kennen, speelt een prominente rol en geeft het nummer meerwaarde. De melodie is briljant. Gazpacho is normaal gesproken niet zo van de korte scenes. Meestal neemt de band ruim de tijd om het nummer uiteen te zetten en laagje voor laagje op te bouwen. Met dit album kiest de band voor korte nummers. Wanneer je deze op zich zelf staand zou beoordelen, dan zou dat wel eens kritisch uit kunnen pakken. Niet doen dus. Deze film moet je van begin tot eind over je heen laten komen. Niet scene voor scene, maar als één geheel. Wanneer je het album als een geheel gaat beluisteren, dan zal je verbaasd staan van de intensiteit en diepgang die het in zich heeft.

In de Mass For Atropos stukken wordt niet gezongen. Hier spreken de beelden voor zich. Deze korte instrumentale stukken vormen een rustpunt en geven prachtige vergezichten. Als de weergaloze natuurbeelden in de film “Into The Wild”.

Het titelnummer is ook weer zo’n intense belevenis. De viool, die op dit album (helaas) veel minder te horen is dan we gewend waren, is hier prachtig. De nieuwe drummer Lars Erik Asp is zeker een aanwinst. Hij is niet beter dan zijn voorganger, maar hij heeft een andere stijl, wat inventiever misschien. In dit nummer mag hij meerdere stijlen laten horen en de man geeft daarmee een indrukwekkend visitekaartje af. De sfeer die hier neergezet wordt is prachtig. Meer dan ooit hoor ik het “Marbles” van Marillion terug en ook Muse en Porcupine Tree komen veelvuldig in me op.

Een film kan niet zonder mooie vrouw. Geen “Basic Instinct” zonder Sharon Stone, geen “Match Point” zonder Scarlett Johansson en geen “Missa Atropos” zonder Vera. Vera is opgewekt, maar ook ongrijpbaar, ze is prachtig, maar je zal haar misschien nooit helemaal doorgronden. Je moet veel tijd met haar doorbrengen om haar echt te leren kennen. Het korte refrein is zo beeldschoon. Deze zanglijn blijft de rest van de dag in je hoofd gebeiteld.

Net als Defense Mechanism en River is ook Splendid Isolation en dijk van een stuk. Dit is Gazpacho op zijn best. Op het eerste gehoor simpele melodieën worden samengesmolten uitgediept tot een indrukwekkend geheel. Laag op laag worden de nummers opgebouwd en met de zweverige zang van Jan Ohme nemen ze aan intensiteit toe. Je moet de films van een regisseur niet met elkaar vergelijken. Met elke film had hij een ander doel voor ogen. Je vergelijkt je kinderen ook niet met elkaar. De albums van Gazpacho kan je eigenlijk ook niet vergelijken, maar ik durf wel te stellen dat dit album “Tick-Tock” overtreft. Beter dan “Night”? Die afweging laat ik aan jou over.

De laatste klanken sterven weg. Langzaam wordt het beeld zwart. Wat heb ik een hoop moois gezien. Net als Christopher Nolans meesterwerk “Inception”, moet ik deze film vaker zien om alle puzzelstukjes op zijn plek te laten komen, maar ook om alles nog eens opnieuw te ondergaan.

Written and directed by: Gazpacho.

It is intended to be another album in the series of films without pictures that we started back in 2007 with “Night”. In other words a concept album intended to give the listener a chance to take some time off from the world. – www.gazpachoworld.com –

Maarten Goossensen