GazpachoConcert

Drie maanden na hun memorabele optreden in De Boerderij in Zoetermeer (klik hier voor het verslag) deden de mannen van het Noorse Gazpacho ons land weer aan. Het bijzondere aan dit concert was dat het een middagconcert betrof, om stipt 16.00 uur beklommen de mannen het podium.

Locatie was W2 in het altijd gezellige Den Bosch. Deze zaal, op 5 minuten rijden van het centrum, kende ik nog niet. Het is een prima locatie met voldoende parkeergelegenheid en vriendelijk personeel. De zaal biedt ruimte aan zo’n 250 man en is, evenals 013 in Tilburg, opgezet met treden, zodat iedereen een goed zicht op het podium heeft. De zaal heeft een laag plafond en daarom vreesde ik een beetje voor een slecht geluid. Maar tot mijn verbazing en opluchting was het geluid om door een ringetje te halen!

Maar goed, tot zo ver het ontdekje-plekje van de Nederlandse concertzalen, terug naar de muziek. Gazpacho had er net een paar vermoeiende dagen op zitten met veel reizen en weinig slaap. Misschien zorgde dat er wel voor dat het optreden niet zo bijzonder aanvoelde als dat in De Boerderij in juli 2008. De band speelde geweldig, daar lag het niet aan, maar het voelde minder speciaal aan dan de vorige keer.

De band opende met de twee mooiste stukken van het laatste album “Night” te weten Dream Of Stone en Chequered Light Buildings. Wat zijn deze nummers een belevenis om live te ondergaan! Ze sleuren je mee en laten je niet meer los. De kippenvelmomenten waren niet te tellen.

Na het pakkende Volture van het album “Firebird” speelde de band twee nummers die ze niet vaak live gespeeld hebben. Zowel Snowman als Substitute For Murder zijn van het tweede album “When Earth Let’s Go” afkomstig en behoren tot de mooiste nummers van dat album. Vooral Substitute For Murder is een geweldig nummer met een hoofdrol voor de prachtige stem van Jan Ohme. Helaas werd het nummer 117 van dat album niet gespeeld, persoonlijk vind ik dat het mooiste nummer van dat album dat ik graag eens live zou willen horen.

Gazpacho werkt momenteel druk aan nieuw materiaal en één van de nieuwe nummers heeft de werktitel Tick-Tock meegekregen. Volgens Jan Ohlme hadden ze het nog niet eerder in Nederland gespeeld (kennelijk was hij even vergeten dat ze het in juli ook in De Boerderij hadden gespeeld). Het nummer duurt een dikke 25 minuten en bevat alle elementen die je in een Gazpacho nummer zou willen horen. De instrumentale stukken zijn een traktatie voor het oor evenals de geweldige zanglijnen. Dit nummer mag zo op het nieuwe album gezet worden. Het redelijk goed gevulde W2 dacht daar, gezien het applaus na afloop, waarschijnlijk hetzelfde over.

Ik had zelf deze middag op wat meer nummers gehoopt die ze nog niet eerder live hebben gespeeld of weinig live hebben gespeeld. Er is toch materiaal genoeg om uit te kiezen. Ondanks dat was het weer genieten van een middagje geweldige muziek.

Maarten Goossensen (verslag)
Bart-Jan van der Vorst (fotografie)