Zo vlak voor kerst 2004 kon Virgin het niet laten nog eens een fijne verzamelaar van Genesis op de markt te pleuren, alsof we er daar nog niet genoeg van hebben. Gelukkig is er van “The Platinum Collection” ook een dvd versie, met daarop maar liefst 32 videoclips, waarmee zo’n beetje alle singles van Genesis vanaf het album “A Trick Of The Tail” en hun filmpjes bij elkaar op één schijfje staan.
Dat is natuurlijk ook het mooie van zo’n dvd als deze: je hoeft de televisie er niet bij aan te zetten, je hebt er ook een fraaie verzamelaar bij die door de stereo remix klinkt als een klok, ook zonder 5.1 Surround.
Omdat veel van die videoclipjes vooral voor de Amerikaanse markt gemaakt zijn, zijn de meeste ervan hier niet of nauwelijks te zien geweest. Ik kan me tenminste niet herinneren ooit de flauwe clip met Benny Hill voor Anything She Does gezien te hebben, of het filmpje voor Many Too Many. Van andere nummers, als Home By The Sea, wist ik niet eens dat het ooit singletjes geweest zijn. Daardoor is “The Video Show” een aaneenschakeling van aangename verrassingen.
Natuurlijk zegt zo’n verzameling promotiefilmpjes niet veel over het muzikale vakmanschap van Collins, Rutherford en Banks. Er zijn geen echte live-opnamen, in de meeste clips staan ze in een decortje wat schaapachtig hun meest toegankelijke liedjes te playbacken, alsof “The Lamb Lies Down On Broadway” nooit bestaan heeft. Het is ook geen verzameling om in één sessie te draaien. Dat duurt niet alleen ruim twee en een half uur, maar na een clip of acht komen de geinige humor van ome Phil en de houtenklazigheid van tante Tony ook weer even je neus uit.
In kleine doses is “The Video Show” een fantastische collectie, met een groot aantal hoogtepunten. Uiteraard springt de videoclip voor Land Of Confusion met de Spitting Image poppen er uit, maar ook de oudere clips, zeg maar Abacab en alles daarvoor, vind ik zeer waardevolle aanwinsten, juist omdat ze zo weinig te zien zijn geweest. De opnames voor Paperlate bij Top Of The Pops uit 1982 spannen wat dat betreft de kroon. Ook Keep It Dark is erg leuk door de opnamen in Nederland.
De dvd zit in een sobere, maar wel erg fraaie verpakking met een plaatje van alle singletjes. De dvd bevat geen extra features, maar heeft wel een erg mooi menuutje met elementen uit alle LP-hoezen. Voorafgaand aan elke clip is er de mogelijkheid om een pagina met productie-informatie op te roepen. Aan de ene kant is het jammer dat er geen interviews en ‘kijkjes achter de schermen’ zijn, aan de andere kant hadden er dan nooit 32 clips op de schijf gepast. Juist het feit dat ze er állemaal op staan maakt deze dvd zo waardevol.
Tot slot nog een kanttekening: De volgorde van de clips is omgekeerd chronologisch, men begint met No Son Of Mine en eindigt met Robbery, Assault And Battery. Dat is aardig omdat je de heren steeds jonger, dunner en hariger ziet worden. Maar daarná komen pas de clipjes met Ray Wilson, weggemoffeld aan het einde dus. Dat is een beetje krampachtig als je het mij vraagt; je zet ze op de plek waar ze horen of je zet ze er niet op. En als ik toch aan het zeuren ben: ik herinner me een waanzinnige medley die Genesis speelde ter gelegenheid van de verjaardag van platenlabel Atlantic en die hier nog prima bij gepast had. Maar ja.
Wie nog ruimte heeft op zijn wensenlijstje voor de kerstman doet er verstandig aan “The Video Show” toe te voegen. Je hebt er uren plezier van. Nu is het wachten nog op de dvd van “The Lamb” en van “Three Sides Live” (waarvan mijn videoversie nu toch wel versleten is), dan hoef ik helemaal de deur nooit meer uit.
Erik Groeneweg