Geometry Of ChaosAlbum

Alchemy Room was een Italiaanse band die voor zover ik heb kunnen nagaan in 2010 en 2011 respectievelijk een volwaardig album en een ep heeft uitgebracht. Twee leden uit deze band, te weten drummer Davide Cardella en gitarist/bassist/toetsenist Fabio La Manna, hebben nu een doorstart gemaakt als Geometry Of Chaos. Een drietal gastzangers completeert de line-up.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet bekend was met het werk van de oude band, maar een beetje speuren op internet doet wonderen tegenwoordig. Wat ik te horen kreeg, stemde me niet al te vrolijk en het is dan ook niet vreemd dat Alchemy Room geen lang leven beschoren was. Het is in zulke gevallen altijd de vraag of een vervolg een verstandige keuze is. Ik neig sterk naar een negatief antwoord op deze vraag. Er lijkt wel degelijk potentie en talent aanwezig te zijn bij deze twee Italianen, alleen komt dat er niet overal even vlekkeloos uit.

Allereerst is daar de productie. Er wordt prima gemusiceerd, maar de mix is niet al te best. De balans tussen de verschillende instrumenten is regelmatig zoek, de gitaarpartijen zitten erg achter in de mix en de drums klinken erg blikkerig. Mogelijk komt dit door het feit dat ik dit album (zoals zoveel releases tegenwoordig) als digitaal bestand heb ontvangen. Op die manier gaat toch vaak wel een en ander van het oorspronkelijk geluid verloren. Het vergalt in elk geval wel een stukje van het luisterplezier.

Als tweede is daar de keuze van de gastzangers. In mijn ogen is Garage Evil het beste nummer op de plaat. Dat is omdat er hier prima gespeeld wordt, maar de voornaamste reden is dat er niet gezongen wordt. Er is gekozen om een tweetal heren en een dame de nummers te laten inzingen en met name de keuze voor de heren is niet al te gelukkig. Niet dat zangeres Elena Lippe nu een topprestatie levert, zeker niet, maar de heren maken het op sommige momenten wel lastig voor de luisteraar om van de muziek te genieten.

Ten slotte zijn de composities zonder uitzondering tamelijk lang. Het al genoemde Garage Evil is met 6:43 minuten het kortste nummer op de plaat. Hier en daar bekruipt me het gevoel dat de heren dolgraag lange nummers hebben willen maken, maar dat er domweg niet genoeg ideeën voor handen waren. Hierdoor komen enkele nummers wat stuurloos over.

Er komt op het gebied van progmetal behoorlijk wat materiaal uit tegenwoordig, maar Geometry Of Chaos vormt daar absoluut geen concurrentie voor. Op instrumentaal vlak is het album nog wel te doen. Als de heren Cardella en La Manna voor een eventueel vervolg op dit album op zoek zouden gaan naar een goede producent en de audities voor de vocalisten iets serieuzer nemen, kan het misschien wel wat worden met deze band.