Hij ziet eruit als de ongewenste bastaardzoon van Lemmy Kilmister op de hoes van zijn nieuwe album “Episode 6”, de gelijkenis is treffend. Het eerste nummer van datzelfde album maakt dat ik me er toch nog even van verzeker of ik toch wel het juiste schijfje aan de installatie heb toevertrouwd. Zijn lijst met favoriete bands/muziek is één van de meest eclectische verzamelingen die ik in tijden ben tegengekomen.
De muziek van zijn band wordt gerangschikt onder de jazz/rock, respectievelijk fusion. Maar dat doet hem tekort. Swingende en groovende funk, blues invloeden en heavy metal zijn eveneens waar te nemen. Luister/kijk in dat verband maar eens naar de video ‘teaser’ van het album.
Ik heb het over de Oostenrijkse gitarist Gerald Gradwohl (15 april 1967). Hij studeerde klassieke gitaar en werd uiteindelijk zowel docent jazz- en elektrische gitaar aan het conservatorium in Eisenstadt, waar hij nog steeds hoofd van de jazz-afdeling is. Daarnaast begon hij een succesvolle carrière als uitvoerend artiest en werkte als zodanig samen met onder meer Tangerine Dream, Bob Berg (Mike Stern, Miles Davis), Gary Willis en Kirk Covington (Tribal Tech).
Met zijn vierman-sterke formatie onder de naam Gerald Gradwohl Group (GGG) ziet hij kans de absolute grenzen van de jazz(rock) te verkennen. Dit is al weer het vierde album van de man en zijn band. Louter instrumentale muziek: drums, basgitaar, saxofoon en gitaar. Waarom zou je ook met meer genoegen nemen als je het met minder ook af kunt?
Het album bevat acht nummers met een totale speelduur van ongeveer vijftig minuten, op twee nummers na ligt de minimale speelduur allemaal boven de zeven minuten, voldoende om een thema goed uit te werken en (blijvende) indruk te maken. Het album is in slechts enkele dagen opgenomen, in een vrijwel live-setting. En die frisheid is te horen.
Het is even wennen als de eerste tonen van het ultrakorte openingsnummer Viking voorbij komen, een soort van heavy metal intro dat je meer van bands als Metallica zou verwachten. Misschien op een jazzfeestje? Let’s Talk is vooral swingende funk á la Snarky Puppy en heeft zelfs iets van onze eigen Benjamin Herman’s New Cool Collective. Probeer dan nog maar eens stil te blijven zitten.
Bijna acht minuten eclectische fusion met onwaarschijnlijke combi’s van Spyro Gyra en free-jazz improvisaties in K-Log, hulde aan drummer Harald Tanschek om het allemaal bij elkaar te houden! En dan dat einde…. Longing For Home is een heerlijke luie blues & jazz met open akkoorden en fijne sax van altsaxofonist Thomas Kugi. Ligstoel, drankje, zonnetje, niets meer aan doen.
Wes Montgomery-achtige akkoorden markeren de openingstonen van The Essence Of Time en een swingende maar ingetogen sax maakt het geheel compleet. Yellowjackets is de voornaamste associatie hier. Afgezien van de gitaar natuurlijk, zo weggelopen van Larry Carlton.
Fantastische melodische basloopjes van Jojo Lackner zijn de bepalende factor in de intro van Jabo, swingend unisono spel van gitaar en altsax waar de basgitaar zich af en toe bijvoegt. Tja, wat kan ik daar nog aan toe voegen? Misschien dat de gitaar me doet denken aan Lee Ritenour.
Gradwohl gooit het volledig over een andere boeg in What’s On Your Mind? Zijn vette, overstuurde gitaar produceert een blueslick van epische proporties. Jeff Beck had zich er niet voor geschaamd. Het afsluitende Positive Grid is een heerlijke aan Weather Report en Mike Stern refererende mellow sound met herkenbaar thema, swingende groove, ingetogen gitaar en saxofoon, verrukkelijk!
Natuurlijk zijn ze er, in overvloed, de invloeden van Mike Stern, Allan Holdsworth, Jeff Beck maar ook verwijzingen naar Weather Report, Chick Corea, Brecker Brothers en Miles Davis zijn te horen op zijn nieuwe werk. Laat al die verwijzingen naar beroemde gitaar- en jazzhelden je niet van de wijs brengen, hier is geen copy-cat aan het werk. Het is alleen maar om de variatie in de muziek van Gradwohl en zijn swingende kwartet enigszins te duiden. Diezelfde variatie is ook de kracht van GGG. Een tsunami van verschillende stijlen en stemmingen komt je tegemoet, het moet wel heel gek zijn als er niets van je gading bijzit. Verfrissend, vernieuwend, baanbrekend, swingend, rockend, ingetogen, het is allemaal van toepassing op “Episode 6”.
Persoonlijke favorieten zijn het funky Let’s Talk en het ingetogen swingende Positive Grid. Het is een geweldige, uiterst gevarieerde ontdekkingsreis, gauw zoeken naar de voorgaande albums van deze Oostenrijkse grootmeester en zijn virtuoze kompanen; dit smaakt absoluut naar meer. Lemmy zou trots zijn geweest.