Godspeed You! Black EmperorAlbum

“Lift Yr. Skinny Fists Like Antennas To Heaven!” uit 2000 en “Yanqui U.X.O.” uit 2002 van Godspeed You! Black Emperor staan bij mij aan de top wat op post-rock gebied betreft ooit is geproduceerd, en geloof me, er is heel wat materiaal voorhanden! De eigenzinnige Canadezen, waar in eerdere recensies toegelicht wordt hoe dit collectief is ontstaan, nemen hier uitgebreid de tijd voor om hun verschillende werken op te bouwen naar een climax aan kakafonie. Je houdt er van of niet. Persoonlijk vind ik het fascinerend te horen en te ondergaan hoe alles aan verschillende instrumentaria samenkomt en weer uiteen waaiert. En bedenk wel, er spelen tegelijkertijd drie gitaren, twee bassen en dubbele drums elk zijn eigen thema!

En toen heerste er rust en radiostilte vanuit de commune in Quebec. We moesten uiteindelijk tien jaar wachten op nieuw materiaal en plotsklaps stroomde de productie met nieuwe muziek weer. Helaas vielen “’Allelujah! Don’t Bend! Ascend!” en “Asunder, Sweet and Other Distress” mij wat tegen. De magie was er om de een of andere reden niet. Wat opvalt is dat deze nieuwe albums aanmerkelijk korter duren dan hun voorgaande gememoreerde albums van begin deze eeuw. Huiverig begon ik daarom “Luciferian Towers” aan te horen omdat hier in hetzelfde stramien twee korte nummers en twee nummers van een kwartiertje ons maximaal 43 minuten aan muzikaal genot aanboden. Er wachtte me een aangename verrassing! Ditmaal was de oude sfeer en klasse weer helemaal terug. Wellicht lag dit aan het feit dat de opnames live in de studio in 1 take erop kwam te staan, maar ik weet dit niet zeker want interviews worden zeer zelden gegeven en hun website laat heel erg weinig los en verwelkomt ons alleen met een simpel ‘tra la la’. Onder het blok nieuws staat een blanco scherm en de ‘Biography’ kun je niet aanklikken.

Maar goed, de muziek, daar gaat het ons om. Undoing A Luciferian Towers start al prima, echt los gaat het in Bosses Hang. Dit nummer haalt met gemak het hoge niveau van het geweldige nummer Rockets Fall On Rocket Falls dat op “Yanqui U.X.O.” staat. Wat volgt is een orgastisch muzikale eruptie. Het is een drukte van jewelste, maar alles volgt logisch op elkaar en blijft een organisch geheel. Fam / Famine is even een rustpuntje, maar met Anthem for No State knalt en barst het in deel drie aan alle kanten weer open nadat het in de eerste twee delen zich probeerde in te houden.

U schrijft drie delen? Ja, de digitale versie verdeelt zowel Bosses Hang als Anthem For No State in drie verschillende delen, maar lopen net zoals de cd versie (die geen onderscheid maakt) logisch in elkaar over. Wat hiervan de reden is, daar komen we niet achter.
Voor alle duidelijkheid, er wordt dus weer voor geen meter in gezongen. De titels refereren aan verschillende drama’s eerder dit jaar in de wereld en het politieke statement die Godspeed You! Black Emperor ook wil uitdragen. Nu maar hopen dat zij een andere inspiratiebron vinden en de wereld vanaf 2018 happy is met veel liefde.

Jos Driessen