GreylyngAlbum

Dit is een interessante plaat. Greylyng is een Amerikaans trio dat ambiënte klanken combineert met korte erupties van stevige rock. De combinatie levert fraaie momenten op.

Greylyng werd opgericht door Jeff Cedrone en John C. Miller met de bedoeling om op avontuur te gaan in de wereld van het geluid. Daarbij is alles toegestaan, van jaren ’60 prog en jazz tot en met improvisatie en electronics. Na een wat onopvallende debuutplaat ronselde het duo drummer Stephen Zieminski (voorman van Otowala) en daarmee kwam er wat meer structuur in het geluid van de band.

Het resultaat is een boeiende pot muziek van bijzonder eclectische samenstelling: lo-fi rock, pianostukken die worden overruled door piepende en fluitende synthesizers, metalriffs en nog veel meer. De samensmelting van rock en elektronica doet hier en daar denken aan Radiohead, maar dan zonder zang, terwijl de meer gestructureerde momenten wat weg hebben van Terry Bozzio’s muziek voor niet bestaande films. De meeste tijd klinkt de band gelukkig vooral als zichzelf.

Een hele plaat van dit soort geluid lijkt wat vermoeiend, maar de band houdt het spannend door genoeg afwisseling van hard en zacht, timbre en textuur. Niet alle stukken zijn uit gearrangeerd en ik moet zeggen dat mijn aandacht verslapt waar de heren te duidelijk improviseren, maar over het algemeen is “I Keep Silence” een aangename luisterplaat.

Dat gezegd zijnde, moet me wel van het hart dat het ontbreken van een basgitarist de band parten speelt. In het laag klinkt de plaat wat incompleet, na verloop van tijd gingen mijn oren een beetje meefluiten met al die hoge en midhoge tonen. In de als stevig bedoelde passage mist de muziek een beetje duw en dat is jammer voor het contrast met de knetterende elektra. Maar dat is een mineure tekortkoming van een anderszins tamelijk indrukwekkende plaat. Liefhebbers van muzikaal avontuur doen zichzelf er waarschijnlijk een pleziertje mee.

Erik Groeneweg