GrobschnittAlbum

Grobschnitt mag dan typisch Duits zijn, wat betreft de teksten bedient de groep zich vanaf de eerste albums in het Engels. Vanaf het derde album “Jumbo” wisselen beide talen elkaar regelmatig af, zowel op de plaat als op het podium. Dan is het inmiddels 1975 en zijn net twee musici de groep komen versterken die in de daaropvolgende jaren een significante invloed op het groepsgeluid zullen hebben: bassist Wolfgang ‘Popo Hunter’ Jäger en toetsenist Volker ‘Mist’ Kahrs.

Op “Jumbo” is voor het eerst een Grobschnitt te horen die een pakkende vorm van door symfonische rock beïnvloede popmuziek speelt. Virtuoos, melodieus, grappig, toegankelijk en smaakvol en sprankelend geproduceerd door Conny Plank. De echo’s van het avontuurlijke debuut en het wat rammelende tussendoortje “Ballermann” zijn merkbaar in The Clown en twee rasechte Grobschnitt-klasssiekers: The Excursion Of Father Smith en Sunny Sunday’s Sunset. Alleen valt alles ditmaal precies op zijn plek. Ook zijn wat verregaande akoestische verkenningen te horen in Dream And Reality, een zijpad dat op de legendarische opvolger verder wordt bewandeld.

De komst van ‘Popo Hunter’ en ‘Mist’ zijn met name in de genoemde twee klassieke stukken te horen. The Excursion Of Father Smith danst op een soepele baspartij, swingt en duwt het stuk bijna tien minuten lang door zonder een seconde in te zakken. Sunny Sunday’s Sunset bouwt dankzij de weidse toetsenpartijen en de wisselende tempi naar een schitterende climax. Twaalf minuten Grobschnitt ‘nieuwe stijl’ in topvorm. Ook deze compositie is een blauwdruk voor al het moois dat de groep in de loop van 1976 gaat schrijven voor hun magnum opus. “Jumbo” is alleen al om die reden een plaat die naadloos past in het rijtje het debuut “Grobschnitt” en “Rockpommel’s Land”; een trilogie die uitgroeit tot het vlaggenschip van Duitse symfonische rock in die jaren.

Ruim een half jaar na de Engelse uitgave van “Jumbo” volgt de Duitse versie. Het ‘mag’ eindelijk in die tijd om als Duitse rockband te zingen in je moerstaal. Teksten worden vertaald en Wildschwein heeft drie dagen nodig om ze begin 1976 in te zingen. De Engelse uitspraak van Wildschwein is al heel behoorlijk, maar net als bij de Engelstalige albums van Kraftwerk klinken de Duitse versies nét iets natuurlijker. Het is een kwestie van smaak, een persoonlijke voorkeur. Wie de “79:10” box heeft, kan die feilloos maken; anderen kunnen de standalone-versie in het aloude plastic doosje van beide versies afzonderlijk aanschaffen. Muzikaal verschil zit er niet in, maar afgezien van de teksten zit het venijn ‘m vooral in de staart van de plaat. Een sterk staaltje gevatte Grobschnitt-humor.

Voor de ruime keuze aan bonus-materiaal heeft Eroc songs geselecteerd die zoveel mogelijk het materiaal van “Jumbo” uit dezelfde tijd op een iets andere wijze weerspiegelen. Een stevige live-versie van The Excursion Of Father Smith uit 1981, plus wat opnames uit 1977. Op de Duitse versie vinden we zelfs een variatie op een deel van Sun Trip: Der Ölberg, Wie Er Singt Und Lacht, live opgenomen vlak voordat de band de studio indook voor “Jumbo”. Na de avontuurlijke jaren van ‘Die tollen Sechs aus Hagen’ volgen nu de creatieve jaren. De muziek van Grobschnitt is in die periode een waar feest om naar te luisteren.

Wouter Bessels

Engelse versie:

Duitse versie: