GrobschnittAlbum

Bij het bericht van de redactie dat we een Krautrockspecial gingen verzorgen stak ik gelijk mijn vinger op en riep dat ik wel iets kwijt wilde over Grobschnitt, voor mij een toonaangevende band in het genre en bovendien nog een progband ook.

Maar allengs groeide de twijfel. Wat zou ik dan kwijt moeten over deze bloemrijke band? Een bespreking van de compleet (door Eroc) remastered 17-delige box set? Of zou ik moeten stilstaan bij mijn kennismaking met de band ergens in de jaren ’70, toen ik nietsvermoedend inschakelde voor een aflevering van Rockpalast en overrompeld werd door muzikaal totaaltheater met vuurwerk, verkleedpartijen en bovenal geweldige muziek?

De keuze viel op een paar representatieve krenten uit de pap: “Solar Music Live” en “Rockpommels Land” (wordt door collega Fred besproken).

Want mooie krenten zijn dit zeker; waarbij voor mij “Solar Music Live” een zekere ‘eeuwigheidswaarde’ heeft verworven, want het klinkt anno 2018 nog zo vitaal, als ware het gisteren opgenomen. De eerste studioversie is terug te vinden op het “Ballermann” album uit 1974 en groeide tijdens optredens door live improvisaties uit tot een eldorado voor gitaarliefhebbers, waarvan de live registratie in 1978 op vinyl uitkwam.

“Solar Music Live” telt formeel in de originele release zeven tracks, doch vormt onontkoombaar één logisch geheel en komt ook alleen dan volledig tot zijn recht als je het (vrijwel geheel instrumentale) werk in zijn geheel beluistert. ‘In zijn geheel’ klopt in het geval van de originele vinyl release niet helemaal, want er zijn dertien minuten vakkundig weggesneden. Die minuten staan wel op de latere CD uitgave, maar voegen niet echt iets toe.

Wat we dus overhouden van de sterke oorspronkelijke vinyl versie is dus een instrumentaal geheel van haast een uur, waarin gitaar en toetsen de hoofdrol spelen. Hier ligt het risico van verveling op de loer, maar ook hier verloochent klasse zich niet. Sterke improvisaties door Lupo (gitaar) en Mist (toetsen) blijven de aandacht vasthouden.

Het geheel is goed uitgebalanceerd met een mooie opbouw tot een gitaareruptie in Mühlheim Special dat mooi afgewisseld wordt met toetsen en ruw onderbroken wordt door een marsmuziekje met brallende stem, die het publiek informeert, dat de bühnemist giftig is en we allemaal doodgaan. De braller bedankt ons voor het vertrouwen, dat we in hen hebben gesteld en gaat ten onder in onverstaanbaar gebazel, waarna de staccato bas van Popo (ofwel kontje, tja…) weer opkomt als inleiding  voor verder briljant gitaargeweld door Lupo en is de track inmiddels alweer ongemerkt overgegaan in Otto Pankrock (een grappige verbastering van de venue waar dit plaatsvond: het Otto Pankok Forum).

Wellicht tot wanhoop van de omgeving verdient het aanbeveling “Solar Music Live” op max volume te draaien om deze goed geproduceerde rollercoaster volledig tot zijn recht te laten komen. Hierdoor vallen ook de verstilde momenten beter op, zoals tijdens Golden Mist, waarin Mist (equivalent van Scheiße of daaromtrent) met bij vlagen ‘Riders on the Storm’-achtig gepingel de aandacht vraagt.

Kortom: “Solar Music Live” grijpt je bij de kladden, boeit van begin tot eind en kan nog jaren mee!

Clemens Leunisse