GuapoAlbum

Guapo is volgens mij een van de eerste bands die ik in dit genre leerde kennen door Progwereld zelf. Dankzij het ondertussen ter ziele gegane programma ‘Dreams Wide Awake’ kwam allereerst in aanmerking met dit soort vreemde bizar-klinkende maar zeer boeiende en originele progmuziek. Tips van ex-collega Frans Schmidt gaven een aanzet, maar een van de eerste bands die me opvielen op onze oude Progwereld-site was wel “Five Suns” van Guapo (met een recensie van diezelfde Frans Schmidt trouwens). Een recensie die mij vertelde dat dit wel eens iets voor mij zou kunnen zijn in mijn kersverse ontdekkingstocht. Het was overigens meteen een succes, mocht daar iemand aan twijfelen.

Hoewel. Guapo is een grote band binnen het genre op dit moment en het was voor mij liefde op het eerste gezicht. Maar toch om de een of de andere reden is de liefde voor de band nooit zo enorm groot geweest. Ondanks dat ze telkens weer uitstekende albums op ons blijven loslaten.

Deze “Obscure Knowledge” is ondertussen toch al weer het vijfde album dat op ons losgelaten wordt (enfin, het vijfde dat via Cuneiform op grote schaal verspreid is) en het tweede album met dezelfde bezetting van David J. Smith, Emmett Elvin, James Sedwards en Kavus Torabi die we al eerder op “History Of The Visitation” bezig hoorden. Het zou niet onlogisch zijn om dan ook ter verwachten dat dit nieuwe album muzikaal aansluit bij die vorige exploot. Meer dan bij hun eerdere albums. Indien je daarop zou gokken, heb je inderdaad meteen prijs! En niet enkel omdat de opmaak van het album met drie nummers met ongeveer dezelfde lengte ietwat gelijk is.

Waar je bij de albums “Five Suns”, “Black Oni” en “Elixirs” vaak dacht een mix van King Crimson en Magma te horen, met vooral een nadruk op de jazzinvloeden is dit toch ietsjes anders sinds “History of The Visitation”. Op dat album en natuurlijk ook op dit album denk je meer aan post rock als vergelijking dan aan jazz. Dat het Britse kwartet ook op die manier blijft relevant zijn in hun muziek zal dan ook geen twijfel lijden. “Obscure Knowledge” is exact wat je er van zou verwachten op voorhand. En dat is een goede zaak. Want wat je van Guapo verwacht is originele progressieve en enorm energieke muziek waarbij ze putten uit het rijke RIO/Avant-Prog verleden en daar een boeiend album van maken.

Het spreekt bijna voor zich dat de meeste aandacht zal gaan naar de opener van het album, Obscure Knowledge Part I. Het langste nummer doet het tenslotte altijd goed bij de progfans, en het lijkt vaak alsof de bands daar het meeste aandacht aan besteden. Dat is natuurlijk niet waar, maar het is makkelijk om dat te denken. Guapo heeft zo enorm veel in dat nummer gestoken dat je van de ene muzikale ervaring naar de andere valt vooraleer een rustpunt (het einde van deze track dus) aanbreekt. Hoewel, een echt rustpunt is dat niet want de doedelzakachtige klanken kondigen al snel het volgende deel van het album aan. Want eigenlijk lijkt het meer passend om het album als een geheel te zien in plaats van afzonderlijke liedjes. Alles past zo perfect samen tenslotte.

Wat voor mij het meest opviel bij de eerste luisterbeurt is dat “Obscure Knowledge” best melodieus klinkt en redelijk makkelijk in het gehoor ligt. Vaak zie je bij de door Univers Zero geïnspireerde Avant-Prog bands dat ze enorm dissonant klinken en moeilijk overkomen. Guapo geeft dat gevoel veel minder. Meer neigend naar post rock eigenlijk qua toegankelijkheid. Kan wel eens welkom zijn eigenlijk tussen de moeilijk toegankelijke albums die dit genre kenmerken.

Met “Obscure Knowledge” levert Guapo toch weer een geweldig album af en misschien zelfs wel hun beste album tot hiertoe. Een aanrader voor de meerwaardezoeker binnen de prog! En misschien is dit dan eindelijk de Guapo die blijft hangen bij deze recensent.

Peter Van Haerenborgh