Goed, dit album is in veel opzichten een taaie klus voor mij als recensent. Guido Umberto Sacco is een in 1981 geboren, Italiaanse pianovirtuoos die al op de leeftijd van zeven zijn eerste muzikale stappen zette. Hij studeerde klassieke muziek, compositie en piano aan het conservatorium van Brescia. De man heeft dus aantoonbaar en hoorbaar een ongelooflijk muzikale bagage die veel verder reikt dan mijn kennis van klassieke muziek. Klassieke muziek ja, het overwegend op klassieke instrumenten gebaseerde “Music For Dodos” kun je op momenten na zeker geen prog noemen. Daar waar drums en bevallige basgitaar invallen, bijvoorbeeld op Wildstyle (2nd version) wil het overigens uitstekend lukken en ook de nummers Turqueries I-III doen op indrukwekkende wijze hun best een stuk jazz/prog/kamermuziek aan de dag te leggen. Deze composities zijn zeer welkom en geven wat lucht aan de complexe pianopartijen die de overige composities sieren. Daarbij zijn dit de krenten in de pap voor een site als Progwereld en de belangrijkste reden deze recensie te schrijven.
Heel bombastisch wordt het overigens nergens, want de muziek kent veel zachte passages die opgeleukt worden (met permissie) door prachtige strijkers. Met enig inlevingsvermogen kun je heerlijk wegdromen en de meest prachtige barokke beelden visualiseren. Als een ware kasteelheer- of dame die vanuit de kasteeltoren het landgoed overziet. Zoiets, maar voel je vrij met een eigen invulling te komen.
Het sublieme Suite Delle Marschere bestaat uit acht delen en is werkelijk een lust voor het oor. Het is volledig opgetrokken uit zwoele, wonderschone cellopartijen waar je uren naar kan luisteren. De piano is hier trouwens in geen velden of wegen te horen en dat zou ook ongepast zijn; deze lange suite is helemaal ‘af’ zoals hij nu is. Het moge wel duidelijk zijn dat hier geen stukje prog te beluisteren is, maar ik heb er persoonlijk geen enkel bezwaar tegen, integendeel.
En ja, wat kan ik nog meer vertellen om deze luisterervaring eer aan te doen. Nou, bijvoorbeeld dat deze lijvige schijf zeer geschikt is voor de liefhebber met een open geest die verder kijkt dan louter prog. Prog, jazz en klassiek muziek wandelen hier hand in hand door een indrukwekkend landschap waar steeds weer nieuwe schilderijtjes opdoemen. De complexe doch luchtige composities zullen veel mensen bekoren, mits je het onbevangen een kans geeft. De specialisten in klassieke muziek zijn in elk geval en masse overtuigd van dit meesterwerkje, dus doe er je voordeel mee.
Govert Krul