‘Een debuutalbum’ heet dit te zijn, maar de mannen van Guranfoe hebben sinds 2013 al een behoorlijke hoeveelheid muziekregistraties online beschikbaar gemaakt: een indrukwekkend grote verzameling vastleggingen van repetities en concerten.
De Britten maken niet de makkelijkste muziek. De uitsluitend instrumentale muziek van deze band volgt op dit album hoofdzakelijk de traditie van Frank Zappa. Tijdens het beluisteren van “Sum Of Erda” zou je je zelfs kunnen voorstellen dat hij op de voor hem kenmerkende manier deze band staat te dirigeren. Op genoemde andere registraties is hoorbaar dat Guranfoe er ook niet voor terugdeinst om er lekker op los te jammen in de geest van Grateful Dead of Phish, maar deze invloeden klinken in dit studiowerk beduidend minder door.
“Sum Of Erda” is na jaren van voorbereiding uiteindelijk door de groep vastgelegd in een koude oorlog bunker ergens ten noorden van Norwich. Bij het vastleggen van dit album werd de band bijgestaan door vier andere muzikanten waarvan de bijdrage voornamelijk uit meer akoestische klanken bestaat. Dit ‘debuut’ heeft, met zo’n 37 minuten muziek, een betrekkelijk korte speelduur. De muziek is verdeeld over vijf nummers die variëren van drie tot bijna tien minuten. De schijf heeft een los concept handelend over de wereld van Guranfoe waar, hoe kan het ook anders, de muziek van Guranfoe zijn oorsprong vindt. Een indruk van de vreemde wereld van Guranfoe met zijn bijzonder gevormde bomen en uit de vlammen opvliegende vogelachtige creaturen wordt ons gegeven door de illustratie van het bergachtige landschap dat op de albumhoes staat afgebeeld.
Het eerste nummer van het album heet Eventide. Bij het beluisteren van de eerste klanken valt meteen op dat de productie van het album dik in orde is. Fijn! Na een rustige start gaat het nummer over in voor Frank Zappa kenmerkende gitaar melodieën en –wendingen à la “Waka Jawaka” en “Hot Rats”. Het Zappa-achtige van de muziek wordt daarnaast nog versterkt door het gebruik van de vibrafoon. Ook elementen die we kennen van de muziek van Gentle Giant en Jethro Tull komen langs. Door de toevoeging van fluit en door het soms repetitieve karakter van de muziek heeft het af en toe ook wel iets weg van Hydria Spacefolk ten tijde van het album “Symbiosis.” Aan het einde van het nummer gekomen wordt de luisteraar getrakteerd op nog wat pittig gitaarwerk. Kortom: voldoende te beleven!
Nights First Light start Gentle Giant-achtig maar doet soms ook denken aan Gong, ten tijde van “Gazeuse”. Er wordt lekker getrommeld. Lekker Zappiaans gitaarwerk volgt, weer enkele verrassende wendingen en het nummer heeft een Gentle Giant-achtig ‘hoekig’ einde met fluitspel en tokkelende gitaren.
De eerste minuten van Karu Vatsarin zouden zomaar op het album “Hot Rats” hebben kunnen staan. Het nummer ontwikkelt zich verder naar een meer ‘spacy’ sfeer dat wordt veroorzaakt door zowel het repetitieve karakter van de muziek als het gitaar- en toetsengeluid. Ook dit nummer is overigens weer voorzien van erg lekker drumwerk.
Het rustige nummer Etsina Vision is een rustig voortkabbelend, vooral gitaar gedreven en meer psychedelisch stukje muziek. Dit kortste nummer wijkt iets af van de rest van het album doordat het meer de sfeer van het vroege Pink Floyd heeft.
Etsina Harvest In The Thar Sands brengt de luisteraar weer terug bij Frank Zappa met een hoempapa-achtig wals ritme waarover herhaaldelijk het thema van het nummer wordt gespeeld door gitaren, vibrafoon en fluit. Er volgen lekkere breaks en sfeerwisselingen. Halverwege wordt het gas even iets teruggenomen waarna de band er nog even een schepje bovenop gooit. Vooral gitaarwerk en drums zijn hier ook weer een vermelding waard. Ten slotte gaat de muziek over naar een rustige afsluiting van zowel het nummer als het album met gitaargetokkel en Floyd-achtig slide gitaar geluiden.
“Sum Of Erda” is een schijfje dat zowel met de versterker op tien over de luidsprekers tot zijn recht komt als bij beluistering – met de ogen dicht – over de hoofdtelefoon. Het album is muzikaal gezien interessant en daarbij zeer sfeervol. Bij herhaaldelijk beluisteren geeft de muziek steeds meer van zijn ‘geheimen’ prijs: er valt veel te ontdekken in deze muziek van Guranfoe. En hoewel de muziek minder eigenheid heeft dan bijvoorbeeld de muziek van Frank Zappa, Grateful Dead of Gentle Giant denk ik dat dit schijfje toch vaker in mijn cd-laatje zal belanden.